در چه مواردی باید آزمایش میکروآلبومین ادرار را انجام داد؟

کلیه های انسان که مسئول دفع مواد سمی و اضافی از بدن هستند، بسیار آسیب پذیر بوده و اگر کوچکترین مشکلی در ان ها رخ دهد، عواقب سنگین به دنبال خواهد داشت. طراحی کلیه به گونه ای ست که از دفع مواد لازم بدن جلوگیری می کند و برخی مواد را به صورت کامل دفع خواهد کرد. لذا آزمایش ادرار و بررسی ترکیبات موجود در آن نشان می دهد که کلیه ها در چه وضعیتی از نظر سلامتی به سر می برند. یکی از تست هایی که در این زمینه انجام می شود، آزمایش میکروآلبومین ادرار است. در صورتی که در ادرار فرد پروتئین دفع شده باشد نشان دهنده نقص در این اندام خواهد بود که مهمترین نوع پروتئین مد نظر در بررسی نشت کلیه ها، آلبومین است. در این زمان متخصص درمان را برحسب نوع عارضه شروع خواهد کرد.

آزمایش میکروآلبومین ادرار یک آزمایش برای تشخیص سطح بسیار کمی از یکی از پروتئین های خون به نام آلبومین در ادرار است. آزمایش میکروآلبومین برای تشخیص علائم اولیه آسیب کلیه در افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری کلیوی هستند ، استفاده می شود.

هر کلیه سالمی در صورت داشتن عملکرد طبیعی خود از دفع برخی مواد جلوگیری کرده و برخی مواد را نیز تماما از بدن دفع می کند. در صورت بروز مشکل در کلیه مقادیر این مواد در ادرار یا خون افزایش می یابد و از ارزیابی این مواد می توان به وجود مشکل در کلیه پی برد. کلیه های سالم مواد زاید و اضافی را از خون شما فیلتر کرده و اجزای سالم از جمله پروتئین هایی مانند آلبومین را به خون باز می گردانند. آسیب کلیه می تواند باعث نشت پروتئین ها در کلیه ها شده و از بدن در ادرار خارج شود.

آلبومین (al-BYOO-min) یکی از اولین پروتئین هایی است که هنگام آسیب دیدن کلیه نشت می کند. معمولاً دو علت مهم برای نارسایی کلیه ها (یا مرحله نهایی بیماری کلیه) دیابت (دیابت نوع ۲ یا دیابت بزرگسالان) و فشار خون بالا وجود دارد. زمانی که این دو بیماری با درمان مراقبت شوند، بیماری های کلیه مرتبط با آنها می توانند پیشگیری شوند یا سرعت شان کاهش یابد. داروهای موثر زیادی برای درمان فشار خون بالا وجود دارند. علاوه براین، تغییرات سلامت بخش در شیوه زندگی، مانند کم نمودن وزن و ورزش مرتب در مراقبت از فشار خون بالا و حتی پیشگیری از آن موثر است. ن

ظارت دقیق بر قند خون در بیماران دیابتی از سایر مشکلات مانند بیماری کلیه، بیماری کرونر قلب وسکته پیشگیری می کند. زمانی که بیماران دیابتی، همزمان به فشار خون بالا مبتلا شوند، داروهای خاصی که بازدارنده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتنسین نامیده می شوند، برای حفظ عملکرد کلیه ها موثرند. سومین علت اصلی مرحله نهایی بیماری کلیه گلومرولونفریت (بیماریی که به واحدهای تصفیه کننده کلیه بنام گلومرول ، آسیب می رساند) است.

در بسیاری از حالات، علت این بیماری ناشناخته است ، اما در برخی موارد ممکن است ارثی باشد یا در اثر عفونت به وجود آمده باشد. (جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد آزمایش هایی که برای بررسی فعالیت کلیه ها استفاده می شود می توانید به مقاله آزمایش کلیه مراجعه فرمایید.)

آزمایش آلبومین نیز به منظور بررسی وضعیت کبد، کلیه ها و در سوء تغذیه ها کاربرد دارد. آلبومین پروتئینی است که در کبد تشکیل می شود و در حدود ۶۰ درصد پروتئین تام را تشکیل می دهد. اثر اصلی آلبومین در خون حفظ فشار اسموتیک کلوئیدی است. علاوه بر این، آلبومین انتقال دهنده اجزاء مهم خون از قبیل داروها، هورمون ها و آنزیم ها می باشد.

آلبومین به عنوان معیاری جهت ارزیابی وضعیت تغدیه قلمداد می شوند. بیماران دچار سوء تغذیه به خصوص بعد از عمل جراحی، دچار کاهش قابل توجه سطوح پروتئین های سرم می باشند. بیماران دچار سوختگی و مبتلایان به اوروپاتی ها (بیماری مجاری ادراری) و انتروپاتی های (بیماری روده ها) از دست دهنده پروتئین علیرغم ساخت طبیعی این پروتئین، دارای سطوح پایین پروتئین هستند.

آزمایش میکروآلبومین ادرار برای افرادی که خطر ابتلا به بیماری کلیوی دارند ، مانند کسانی که بیماری هایی مانند دیابت نوع یک ، دیابت نوع 2 یا فشار خون بالا دارند، توصیه می شود.

آزمایش میکروآلبومین ادرار به چه منظوری انجام می شود؟

پزشک ممکن است آزمایش میکروآلبومین ادرار را برای تشخیص علائم اولیه آسیب کلیه توصیه کند. درمان ممکن است از پیشرفت مشکلات کلیوی جلوگیری کند یا آن را به تأخیر بیندازد. هر چند وقت یک بار فردی که مستعد آسیب به کلیه می باشد، بسته به شرایطی که دارد و بیماری که به آن مبتلا می باشد، به آزمایش میکروآلبومین نیاز دارد. مثلا:

دیابت نوع 1. اگر مبتلا به دیابت نوع 1 هستید ، پزشک شما ممکن است پنج سال پس از تشخیص این بیماری، یک بار در سال آزمایش میکروآلبومین را درخواست کند
دیابت نوع 2. اگر مبتلا به دیابت نوع 2 هستید ، پزشک ممکن است بلافاصله پس از تشخیص این بیماری یک بار در سال آزمایش میکروآلبومین را توصیه کند. (جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد دیابت و آزمایش های تشخیصی که برای آن استفاده می شود، می توانید به مقاله آزمایش قند خون و دیابت مراجعه فرمایید.)

فشار خون بالا. اگر فشار خون بالا دارید ، پزشک ممکن است آزمایش میکروآلبومین را به صورت مداوم و چندین بار در سال توصیه کند. در مورد تکرار این آزمایش با پزشک خود مشورت کنید. اگر سطح میکروآلبومین ادرار شما بالا رفته باشد ، پزشک ممکن است معالجه و آزمایش های تکمیلی دیگر را توصیه کند.

آزمایش میکروآلبومین همچنین می تواند در موارد زیر از اهمیت بالایی برخوردار باشد:

• شاخص بیماری‌های قلبی-عروقی تحت بالینی
• شاخص اختلال عملکرد اندوتلیوم رگ‌ها
• شاخص مهم در پیش آگهی بیماری‌های کلیه
• در دیابت شیرین
• در فشارخون بالا
• در گلومرولونفریت پست استرپتوکوکی
• افزایش میکروآلبومینوری در ۴۸ ساعت نخست پذیرش در بخش مراقبت‌های ویژه، نشانگر افزایش خطر بروز نارسایی تنفسی حاد، نارسایی چند اندامی و مرگ و میر است.
• یک شاخص خطر برای ترومبوآمبولی وریدی

آزمایش میکروآلبومین یک آزمایش ساده ادرار است. شما می توانید قبل از آزمایش به طور عادی بخورید و بنوشید. مقدار ادرار که پزشک ممکن است بخواهد آزمایش کند ممکن است متفاوت باشد – ممکن است شما فقط نیاز به تهیه نمونه تصادفی داشته باشید یا پزشک شما ممکن است از شما بخواهد ادرار 24 ساعته جمع آوری کنید.

آزمایش میکروآلبومین به چه شکلی انجام می شود؟

در طول آزمایش میکروآلبومین ، شما به سادگی باید یک نمونه ادرار تازه تهیه کنید. این کار ممکن است به چند روش انجام شود:

آزمایش ادرار 24 ساعته. پزشک ممکن است از شما بخواهد تا طی یک دوره 24 ساعته تمام ادرار خود را در یک ظرف مخصوص جمع آوری کرده و آن را برای تجزیه و تحلیل ارسال کنید.

آزمایش ادرار زمان دار. پزشک شما ممکن است از شما بخواهد ابتدا صبح یا بعد از یک دوره چهار ساعته از ادرار نکردن ، اولین نمونه ادرار را تهیه کنید.

آزمایش ادرار تصادفی. در هر زمان آزمایش ادرار تصادفی انجام می شود. اما برای بهبود صحت نتایج ، اغلب با آزمایش ادرار برای کراتینین ترکیب می شود. کراتینین یک ماده زاید در خون است که معمولاً توسط کلیه ها فیلتر می شود.

نمونه ادرار برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شود. بعد از تهیه نمونه ادرار ، می توانید بلافاصله به فعالیت های معمول خود بازگردید. (جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد آزمایش ادرار و شرایطی که باید هنگام جمع آوری آن رعایت فرمایید می توانید به مقاله آزمایش ادرار چیست و چه کاربرد هایی دارد مراجعه فرمایید.)

نتایج آزمایش میکروآلبومین

با توجه به توصیه بنیاد ملی کلیه، آلبومینوری، وجود آلبومین بیش از حد در ادرار است. میکروآلبومینوری یک مقدار کمی از پروتئین در ادرار است و ماکروآلبومینوری مقدار زیادی از آلبومین را در ادرار دارد. نتایج آزمون میکروآلبومینوری به صورت میلی گرم نشت پروتئین در ادرار 24 ساعت اندازه گیری می شود. نتایج به طور کلی نشان می دهد:

– کمتر از 30 میلی گرم پروتئین طبیعی است.

– 30 تا 300 میلی گرم پروتئین به عنوان میکروآلبومینوری شناخته شده است و ممکن است بیماری ابتدایی کلیه را نشان دهد.

– بیش از 300 میلی گرم پروتئین به عنوان ماکروآلبومینوری شناخته شده است و نشان دهنده بیماری پیشرفته تر کلیه است.

آزمایش میکروآلبومین ادرار با کراتینین مقدار آلبومین و کراتینین را در ادرار اندازه گیری می کند و اغلب به عنوان نسبت آلبومین به کراتینین (ACR) بیان می شود. آلبومین یک پروتئین سرم است که به طور معمول در ادرار دفع نمی شود در حالیکه کراتینین، یک ماده پسماند کراتین از طریق ادرار دفع می شود بر خلاف آزمایش میکروآلبومین، نتایج تغییر نسبت آلبومین به کراتینین با تغییرات غلظت ادرار تاثیر نمی گذارد. آزمایش معمولاً برای تشخیص آسیب کلیه، به ویژه در بیماران مبتلا به دیابت انجام می شود.

کراتین یا کراتینین ماده ی زائدی می باشد که از سوخت و ساز در ماهیچه ها ایجاد می شود. این ماده ی سمی فقط از کلیه‌ ها دفع می شود، بنابراین از سطح سرمی کراتین برای بررسی عملکرد کلیه استفاده می شود. اگر در عملکرد کلیه مشکلی پیش آید، مقدار کراتینی که باید از طریق کلیه دفع شود، کاهش یافته و در نتیجه مقادیر آن در خون افزایش می یابد، بنابراین بالا بودن مقدار کراتین در افراد ممکن است به معنای کاهش عملکرد کلیه ها باشد. البته توجه داشته باشید افرادی که بیشتر عضلانی اند، دارای سطوح بالاتر کراتینین هستند.

نتایج ممکن است بسته به سن و جنس نیز متفاوت باشد. از کراتین ادرار 24 ساعته نیز برای بررسی عملکرد کلیه در طول یک شبانه روز استفاده می شود. همچنین از تست کراتین راندوم در کنار تست کلسیم راندوم از ادرار، برای بررسی احتمال سنگ سازی کلیه استفاده می گردد.

آزمایش میکروآلبومین یک تست ساده ادرار است. نتایج به صورت میلی گرم در هر گرم (mg / g ) گزارش می شود. سطح میکروآلبومین ادرار به طور معنی داری کمتر از 30 میلی گرم بر گرم کراتینین است. میکروآلبومینوری برای زنان ACR ≥3.5 mg/mmol و برای مردان ACR ≥2.5 mg/mmol تعریف شده است یا ACR بین 30 تا 300 میکروگرم آلبومین / میلی گرم کراتینین. برای تشخیص میکروآلبومینوری، هنگام جمع آوری نمونه برای ادرار ACR، باید مراقب باشید.

یک نمونه صبح زود ترجیح داده می شود. بیمار باید 24 ساعت قبل از آزمایش از تمرینات سنگین خودداری کند. آزمون تکرار باید 3 تا 6 ماه پس از اولین آزمایش مثبت برای میکروآلبومینوری انجام شود. در نهایت، آزمون در یک فرد با توده عضلانی بیش از حد یا خیلی کم درست نیست. این به خاطر تغییر در سطح کراتینین است که توسط عضله تولید می شود.ن

تیجه آزمایش میکروآلبومین خود را با پزشک خود در میان بگذارید تا به صورت کامل نسبت به وضعیت سلامتی که دارید مورد بررسی قرار گیرد. اگر سطح میکروآلبومین ادرار شما بالاتر از حد نرمال باشد ، پزشک ممکن است تکرار آزمایش را توصیه کند.

عوامل متعددی می توانند باعث افزایش بالاتر از نتایج مورد انتظار میکروآلبومین ادرار شوند ، مانند:

• خون در ادرار (هماچوری)
• تب
• ورزش شدید اخیر
• عفونت مجاری ادراری
• سایر بیماری های کلیوی

بعضی از داروها همچنین می توانند سطح آزمایش میکروآلبومین ادرار شما را تحت تاثیر قرار دهند. مثالها عبارتند از:

• استازولامید (Diamox Sequels)
• آنتی بیوتیکها، از جمله آمینوگلیکوزید، سفالوسپورینها، پنی سیلین، پلی مکسین B و سولفونامیدها
• داروهای ضد قارچی، از جمله آمفوتریسین B (Abelcet) و Griseofulvin (Gris-PEG)
• لیتیوم، که یک دارو برای درمان اختلال دوقطبی است
• داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs ) مانند آسپیرین (Bufferin)، ایبوپروفن (Advil) و ناپروکسن (Aleve) Penicillamine (Cuprimine)، که داروهایی است که در گذشته برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می شد.
• فنوزاپیریدین (Pyridium) که داروهایی است که مردم برای درمان درد مجاری ادراری استفاده می کنند.
• tolbutamide، که داروهایی است که مردم برای درمان دیابت استفاده می کنند.

آزمایش میکروآلبومین معمولاً برای همراهی با آزمون کراتینین برای نسبت آلبومین به کراتینین استفاده می شود. کراتینین یک ماده زائد در خون است که کلیه شما باید آن را حذف کنند. هنگامی که آسیب کلیه رخ می دهد سطح کراتینین در ادرار کاهش می یابد در حالی که سطح آلبومین ممکن است افزایش یابد.

آزمایشاتی که اغلب به میکروآلبومینوری نیاز دارید بستگی به این دارند که آیا شما شرایط خاصی دارید یا اینکه علایم آسیب کلیه را دارید. مراحل اولیه آسیب کلیوی معمولاً علائم و نشانه ها را نشان نمی دهند. با این حال، اگر آسیب کلیوی گسترده باشد ادرار شما ممکن است کف آلود باشد. شما همچنین ممکن است تورم یا ادم را در (دست ها، پا، شکم و صورت) داشته باشید

اگر شما نیز تمایل دارید آزمایش میکروآلبومین را در منزل خود و بدون مراجعه حضوری و در معرض آلودگی قرار گرفتن انجام دهید، می توانید به سایت آنی آزما مراجعه کرده و پس از پر کردن فرم پذیرش، نسبت به انجام آزمایش در منزل با رعایت کلیه پروتکل های بهداشتی اقدام خواهد شد.