با آزمایشات ALT و AST آشنا شویم

AST آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز و ALT آلانین آمینوترانسفراز آنزیم هایی هستند که به عنوان آنزیم های ضروری شناخته شده اند. AST بیشتر در قلب و کبد و کمتر در کلیه ها و ماهیچه ها وجود دارد. در افراد سالم باید مقدار این آنزیم پایین باشد و زیاد بودن آن نشان دهنده آسیب به کبد و ماهیچه هاست. آنزیم ALT بیشتر در کلیه و کبد و کمتر در قلب و ماهیچه ها حضور دارد. مقدار این آنزیم نیز در خون باید پایین باشد اما زیاد بودن آن نشان دهنده آسیب به سلول های کبدی است. اندازه گیر سطح این دو آنزیم برای بررسی وضعیت سلامت کبد انجام می شود و بیماری هایی همانند زردی را آشکار می کند. در واقع تغییر در غلظت این آنزیم ها تعیین می کند در چه سطحی از سلامت کبدی قرار دهید.

آزمایش AST یا آزمایش SGOT یا آسپارتات ترانس آمیناز برای تشخیص آسیب کبدی و یا کمک به تشخیص بیماری های کبد استفاده می شود. این آزمایش به همراه آزمایش ALT برای ارزیابی وضعیت کبدی فرد استفاده می شود. این آنزیم ها در بیماری های کبدی افزایش می یابد.هنگامی که یک پزشک مراقبت های بهداشتی فکر می کند که شما علائم اختلال کبدی مانند درد شکم ، تهوع و استفراغ ، زردی (پوست زرد) یا قرار گرفتن در معرض احتمالی ویروس هپاتیت را دارید، از آزمایش AST و آزمایش ALT برای بررسی این شرایط استفاده می کند.

این آزمایش ها در پانل آزمایش چکاپ و در بررسی های روتین برای ارزیابی وضعیت سلامتی فرد درخواست می شوند. (جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد تست های آزمایش چکاپ می توانید به مقاله آزمایش چکاپ چیست و چه کاربرد هایی دارد مراجعه فرمایید.) برای انجام آزمایش AST و آزمایش ALT از یک نمونه خون وریدی استفاده می شود. آمادگی خاصی برای انجام این آزمایشات مورد نیاز نمی باشد.

در آزمایش AST و آزمایش ALT چه چیزی بررسی می شود؟

آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) آنزیمی است که در سلول های بدن وجود دارد اما بیشتر در قلب و کبد و در میزان کمتری در کلیه ها و ماهیچه ها وجود دارد. در افراد سالم میزان AST در خون پایین است. هنگامی که سلول های کبد یا ماهیچه ها آسیب می بینند ، AST را در خون آزاد می کنند. این امر باعث می شود AST یک آزمایش مفید برای تشخیص یا نظارت بر آسیب های کبدی باشد.

آلانین آمینوترانسفراز (ALT) نیز آنزیمی است که بیشتر در سلول های کبد و کلیه یافت می شود. مقادیر بسیار کمتری نیز در قلب و ماهیچه ها یافت می شود. به طور معمول ، سطح ALT در خون پایین است ، اما وقتی کبد آسیب می بیند ، ALT در خون آزاد می شود و سطح آن افزایش می یابد. آزمایش AST و آزمایش ALT برای تشخیص زودهنگام بیماری کبد استفاده می شود.

کبد ارگان حیاتی است که در قسمت راست بدن و ناحیه شکم درست در زیر دنده ها قرار دارد. این اندام در بسیاری از کارکردهای مهم بدن نقش دارد. کبد به پردازش مواد مغذی بدن کمک می کند ، صفرا را برای کمک به هضم چربی ها تولید می کند ، بسیاری از پروتئین های مهم مانند فاکتورهای لخته شدن خون را تولید می کند و مواد سمی بالقوه سمی را به مواد بی ضرر تجزیه می کند که بدن می تواند از آنها استفاده یا دفع کند.

تعدادی از شرایط می تواند باعث آسیب به سلول های کبدی شود و ممکن است باعث افزایش AST شود. آزمایش AST در تشخیص آسیب های کبدی ناشی از هپاتیت ، داروهای سمی برای کبد ، سیروز یا افراد الکلی مفید است. با این حال ، AST مخصوص کبد نیست و ممکن است در شرایطی که روی سایر قسمت های بدن تأثیر می گذارد ، افزایش یابد.

آزمایش AST اغلب به همراه تست آلانین آمینوترانسفراز (ALT) انجام می شود. عملکرد ALT تبدیل آلانین ، یک اسید آمینه موجود در پروتئین ها به پیروات ، یک واسطه مهم در تولید انرژی سلولی است. در افراد سالم میزان آزمایش ALT در خون پایین است. هنگامی که کبد آسیب دیده باشد ، معمولاً قبل از بروز علائم بارز آسیب کبدی مانند زردی ، ALT در خون رها می شود.

برخی بیماری ها می تواند باعث آسیب به سلول های کبدی و در نتیجه افزایش ALT شود. این آزمایش برای تشخیص آسیب به دلیل هپاتیت (التهاب کبد) یا در نتیجه داروها یا سایر مواد سمی برای کبد مفید است. اگرچه آزمایش ALT برای کبد اختصاصی تر است و در برخی موارد ممکن است تنها یکی از این دو افزایش یابد. نسبت AST / ALT ممکن است برای کمک به تمایز بین دلایل مختلف و شدت آسیب کبدی و کمک به تشخیص آسیب کبد از آسیب به قلب یا عضلات باشد. یکی از مواردی که می تواند باعث بالا رفتن سطح این دو آنزیم شود، کبد چرب می باشد.

در این بیماری کبد فرد به دلیل شرایط تغذیه ای و دارویی یا بیماری های خاص فعالیت بیش از حدی دارد که باعث می شود دچار آسیب شود. (جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد بیماری کبد چرب می توانید به مقاله کبد چرب چیست و از چه آزمایش هایی برای تشخیص آن استفاده می شود، مراجعه فرمایید.)

از آزمایش AST و آزمایش ALT چگونه استفاده می شود؟

آزمایش خون برای آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) معمولاً برای تشخیص آسیب کبدی استفاده می شود. این آزمایش اغلب به همراه آنزیم های دیگر کبدی مثل آلانین آمینوترانسفراز (ALT) یا به عنوان بخشی از پانل کبدی یا پانل متابولیک جامع (CMP) درخواست داده می شود تا برای غربالگری و یا کمک به تشخیص اختلالات کبدی انجام شود.

آزمایش AST و آزمایش ALT مهم ترین آزمایش های موجود برای تشخیص آسیب کبدی محسوب می شوند، اگرچه ALT برای کبد خاص تر از AST است. بعضی مواقع AST مستقیماً با ALT مقایسه می شود و نسبت AST / ALT محاسبه می شود. این نسبت ممکن است برای تمایز بین علل مختلف آسیب کبدی و تمایز آسیب کبدی از آسیب به قلب یا عضله مورد استفاده قرار گیرد.

مقادیر AST معمولاً با نتایج آزمایشات دیگر مانند آلکالین فسفاتاز (ALP) ، پروتئین کل و بیلی روبین مقایسه می شود تا به تعیین این که کدام شکل از بیماری کبد موجود باشد، کمک کند. AST اغلب برای نظارت بر درمان مبتلایان به بیماری کبد اندازه گیری می شود و ممکن است به خودی خود یا همراه با آزمایش های دیگر برای این منظور انجام شود. بعضی اوقات ممکن است از آزمایش AST برای نظارت بر افرادی که داروهایی مصرف می کنند که احتمالاً برای کبد سمی هستند ، استفاده شود. اگر سطح آزمایش AST افزایش یابد ، ممکن است داروی فرد تغییر یابد.

آزمایشALT نیز به طور معمول برای تشخیص آسیب کبدی استفاده می شود. مقادیر ALT نیز معمولاً با نتایج آزمایش های دیگر مانند آزمایش ALP، گاما گلوتامیل ترانسفراز (GGT) ، پروتئین کل ، نسبت آلبومین به گلوبولین (نسبت A / G) و بیلی روبین مقایسه می شود تا به شما در تعیین این که کدام شکل بیماری کبد در شما وجود دارد، کمک کند. آزمایش ALT اغلب برای نظارت بر درمان بیماری های کبدی ، برای دیدن اینکه آیا این روش درمانی به اندازه کافی موثر است یا خیر.

آزمایش AST و آزمایش ALT چه زمانی درخواست داده می شوند؟

این آزمایش ها ممکن است به عنوان بخشی از آزمایش چکاپ و در طول معاینه روتین درخواست داده شوند. در صورت داشتن علائم و نشانه های اختلال کبدی ، آزمایش AST ممکن است به همراه آزمایش ALT سفارش داده شود. برخی از این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ضعف ، خستگی
• از دست دادن اشتها
• حالت تهوع ، استفراغ
• تورم شکم و یا درد
• زردی
• ادرار تیره ، مدفوع روشن
• خارش (خارش)
• تورم در پاها و مچ پا
• کبود شدن راحت

آزمایش AST و آزمایش ALT همچنین ممکن است برای افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری کبدی هستند ، به تنهایی یا با آزمایش های دیگر سفارش داده شود، زیرا بسیاری از افراد با آسیب کبدی خفیف ، هیچ علامت و نشانه خاصی ندارند. برخی از نمونه ها عبارتند از:

• افرادی که احتمالاً در معرض ویروس هپاتیت هستند
• افرادی که مشروبات الکلی زیاد می نوشند
• افرادی که سابقه بیماری کبدی در خانواده خود دارند
• افرادی که داروهایی مصرف می کنند که می تواند به کبد آسیب برساند مثل استامینوفن
• افرادی که اضافه وزن دارند و یا دیابت دارند

هنگامی که AST و ALT برای نظارت بر درمان مبتلایان به بیماری کبد مورد استفاده قرار می گیرد ، ممکن است در طول دوره درمان به طور مرتب سفارش داده شود تا مشخص شود که آیا درمان موثر است یا خیر.

نتایج آزمایش AST و آزمایش ALT چه چیزی را نشان می دهد؟

سطح پایین AST در خون نرمال و طبیعی است. مقادیر بسیار زیاد AST (بیش از 10 برابر نرمال) معمولاً به دلیل هپاتیت حاد و عفونت ویروسی است. در هپاتیت حاد ، سطح آزمایش AST معمولاً حدود 1 تا 2 ماه باقی می ماند اما برای بازگشت به حالت عادی ممکن است تا 3-6 ماه طول بکشد. همچنین ممکن است سطح AST به دلیل قرار گرفتن در معرض داروها یا سایر مواد سمی برای کبد و همچنین در شرایطی که باعث کاهش جریان خون (ایسکمی) به کبد می شود ، به میزان قابل توجهی بالا رود (اغلب بیش از 100 برابر طبیعی).

در مورد هپاتیت مزمن معمولاً میزان آزمایش AST بسیار زیاد نیست ، غالباً کمتر از 4 برابر طبیعی است و احتمالاً ALT در حد طبیعی است. AST معمولاً بین هپاتیت مزمن و شرایط طبیعی اندکی افزایش می یابد ، بنابراین آزمایش برای تعیین الگوی ممکن است مرتبا سفارش داده شود. چنین افزایش متوسطی ممکن است در سایر بیماری های کبد نیز مشاهده شود ، به ویژه هنگامی که مجاری صفراوی مسدود شده باشد ، یا با سیروز یا سرطان های خاصی از کبد مشاهده شود. AST همچنین ممکن است بعد از حملات قلبی و آسیب دیدگی عضله ، معمولاً تا حد بسیار بیشتری از ALT افزایش یابد.

سطوح پایین آزمایش ALT در خون نیز طبیعی است. بیماری کبد شایع ترین دلیل بالاتر رفتن ALT است. مقادیر بسیار بالای ALT (بیش از 10 برابر نرمال) معمولاً به دلیل هپاتیت حاد ، گاهی اوقات به دلیل عفونت هپاتیت ویروسی است. در هپاتیت حاد ، سطح ALT معمولاً حدود 1 تا 2 ماه باقی می ماند اما برای بازگشت به حالت عادی ممکن است تا 3-6 ماه طول بکشد. همچنین ممکن است سطح ALT به دلیل قرار گرفتن در معرض داروها یا سایر مواد سمی برای کبد یا در شرایطی که باعث کاهش جریان خون به کبد می شود ، به میزان قابل توجهی بالا رود (گاهی اوقات بیش از 100 برابر طبیعی).

سطح آزمایش ALT معمولاً در هپاتیت مزمن زیاد نیست ، غالباً کمتر از 4 برابر طبیعی است. در این حالت ، سطح ALT اغلب بین نرمال و کمی افزایش یافته متفاوت است ، بنابراین آزمایش ممکن است مرتباً سفارش داده شود تا بررسی شود که الگویی وجود داشته است یا خیر. سایر علل افزایش متوسط در ALT شامل انسداد مجاری صفراوی ، سیروز (معمولاً نتیجه انسداد مزمن هپاتیت یا انسداد مجاری صفراوی) ، آسیب قلبی ، سوء مصرف الکل و تومورهای کبدی است.

AST معمولاً همراه با آزمایش ALT یا به عنوان بخشی از پانل کبد انجام می شود. (برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نتایج AST در رابطه با سایر آزمایش های کبد ، به مقاله آزمایش کبدی مراجعه کنید.) در اکثر انواع بیماری های کبدی ، سطح ALT از AST بالاتر است و نسبت AST / ALT پایین خواهد بود (کمتر از 1). چند استثنا وجود دارد؛ نسبت AST / ALT معمولاً در هپاتیت های الکلی ، سیروز ، بیماری کبدی مزمن مربوط به ویروس هپاتیت C و در روز اول یا دو مورد هپاتیت حاد یا آسیب دیدگی ناشی از انسداد مجرای صفراوی افزایش می یابد.

با آسيب هاي قلبي و عضلاني ، AST اغلب بسيار بالاتر از ALT (غالباً 3 تا 5 برابر بالاتر) است و سطح تمايل به ماندن بالاتر از ALT براي مدت طولاني تر در آسيب هاي كبدي است.

بارداری ، تزریق دارو به بافت عضله یا حتی ورزش شدید ممکن است سطح آزمایش AST و آزمایش ALT را افزایش دهد. سوختگی حاد ، جراحی و تشنج نیز ممکن است سطح AST را بالا ببرد. در موارد نادر ، برخی داروها می توانند به کبد یا ماهیچه ها آسیب وارد کنند و سطح AST را افزایش دهند. این هم در مورد داروهای تجویزی و هم برای برخی محصولات بهداشتی “طبیعی” صادق است. حتماً درمورد تمام داروها و یا مکمل های درمانی که مصرف می کنید ، به پزشک معالج خود اطلاع دهید.

برای کمک به تعیین علت آسیب کبدی چه آزمایش های دیگری ممکن است انجام شود؟

پس از معاینه کامل فیزیکی و ارزیابی تاریخچه پزشکی فرد ، چندین آزمایش دیگر نیز وجود دارد که بسته به آنچه به نظر می رسد علت آسیب کبدی باشد ، ممکن است به صورت آزمایش پیگیری انجام شود. برخی از این موارد عبارتند از:

• آزمایش هپاتیت A ، هپاتیت B و هپاتیت C
• آزمایش قرار گرفتن در معرض داروها و سایر مواد سمی برای کبد ( آزمایش سوء مصرف مواد و مصرف بیش از حد دارو)
• سطح اتانول
• سطح سرمی مس و سرولوپلاسمین برای بیماری ویلسون
• آزمایشات آهن و آزمایش های ژنتیکی برای هموکروماتوز ارثی
• بیوپسی کبد ممکن است برای تعیین علت آسیب کبد و ارزیابی میزان آسیب کبد انجام شود.

اگر شما نیز تمایل دارید آزمایش AST و آزمایش ALT را در منزل خود و بدون مراجعه حضوری و در معرض آلودگی قرار گرفتن انجام دهید، می توانید به سایت آنی آزما مراجعه کرده و پس از پر کردن فرم پذیرش، نسبت به انجام آزمایش در منزل با رعایت کلیه پروتکل های بهداشتی اقدام خواهد شد.