آزمایشاتی که برای تشخیص بیماری قلبی انجام می شوند

یکی از مهمترین دلایل مرگ و میر در ایران، ابتلا به بیماری های قلبی است. متاسفانه سالانه افراد زیادی به دلیل عدم آگاهی از این بیماری ها، پیگیری نکردن درمان و حتی بی ملاحظه بودن در سبک زندگی، جان خود را از دست می دهند. جالب است بدانید که متخصصین بر این باورند اگر افرادی که سابقه بیماری داشته و یا علائم بیمایر های قلبی در آن ها رویت می شود به موقع به سراغ انجام آزمایشات مرتبط بروند، از بسیاری از عواقب سنگین بیماری جلوگیری خواهد شد. در ابتدا توجه داشته باشید که برای درمان، به سراغ متخصص مجرب بروید و در ادامه، حتما انجام آزمایشات تجویز شده را جدی بگیرید. در آزمایشگاه شبانه روزی آنی آزما کلیه آزمایشات مرتبط با بیمایر های قلبی توسط کارشناسان متخصص و با استفاده از تجهیزات مدرن انجام می گیرد.

یکی از راه های جلوگیری و کاهش مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی، انجام آزمایش تشخیص بیماری قلبی و تشخیص زود هنگام این بیماری می باشد. بیماری های قلبی ـ عروقی در بسیاری از کشورها نخستین عامل مرگ و میر به شمار می رود. به همین سبب پیشگیری از این بیماری ها می تواند به افزایش سن افراد و بهبود کیفیت زندگی در دوران سالمندی کمک کند.

برای پیشگیری موثر از این دسته بیماری ها می توان به دو گونه عمل کرد؛ یکی رویه عام پیشگیری یا به عبارت دیگر پیشگیری براساس توصیه های عمومی است:همه افراد جامعه باید توصیه های پزشکان را درباره برخی عوامل خطرآفرین ـ مانند استعمال دخانیات، ابتلا به دیابت، کم تحرکی، اضافه وزن و چاقی و مواردی از این دست ـ جدی بگیرند و از آنها بپرهیزند. اما رویه دیگر که مهم تر است، پیشگیری براساس پیش بینی است. اگر بتوانیم به طریقی پیش بینی کنیم که چه افرادی در آینده به بیماری های قلبی ـ عروقی مبتلا خواهند شد و احتمالا هر یک به چه نوعی از این بیماری ها گرفتار می شوند، طبعا برنامه ها و اقدامات عملی موثرتری را برای پیشگیری می توان به کار گرفت.  از جمله مهم ترین راه های پیش بینی احتمال ابتلا به بیماری های قلبی، آزمایش تشخیص بیماری قلبی می باشد.

 آزمایش تشخیص بیماری قلبی چیست و شامل چه آزمایش هایی می باشد

آزمایش تشخیص بیماری قلبی برای تشخیص ابتلای فرد به بیماری های قلبی و عروقی و یا پیش بینی احتمالی ابتلا به این بیماری ها استفاده می شود. این آزمایش به صورت روتین در آزمایشگاه آنلاین آنی آزما انجام می شود و شما می توانید برای پیشگیری و یا بررسی روند درمان بیماری های قلبی و عروقی به این آزمایشگاه مراجعه نمایید.

هنگامی که قلب دچار آسیب می‌شود، مانند حمله قلبی، آنزیم‌های خاصی به نام آنزیم‌ های قلبی را آزاد می‌کند. این آنزیم‌ها نشانگرهای زیستی هستند که با حضورشان در بدن به پزشک می گویند، قلب شخص دارای آنزیم دچار آسیب شده است.

آنزیم‌ها پروتئین‌هایی هستند که بدن تولید می‌کند تا سرعت واکنش‌های شیمیایی خاصی را در بدن افزایش دهند. آنزیم‌ های قلبی که پزشکان، اندازه گیری می‌کنند تا ببینند آیا فرد دچار حمله قلبی شده است یا خیر، شامل تروپونین T (TnT) و تروپونین I (TnI) است. در واقع یکی از اصلی ترین موارد مورد آزمایش در آزمایش تشخیص بیماری قلبی اندازه گیری این آنزیم ها می باشد.

حمله قلبی در واقع مرگ قسمتی از عضله قلب به علت خون ریزی است. خون ریزی می‌تواند ناشی از انسداد یکی از عروق خونی بر اثر لخته خون باشد.

درد در قسمت قفسه سینه، شایع‌ترین علائم این بیماری است. چاقی و سیگار را به عنوان علل اصلی این بیماری معرفی کرده‌اند.احتمال وقوع این عارضه در مردان بعد از سن ۴۴ سالگی و در زنان بعد از ۵۵ سالگی زیاد است.

از جمله علائم آسیب به قلب می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• احساس فشار
• تنگی
• درد در قفسه سینه، فک، شانه و کتف
• علائم احتمالی دیگر
• سرفه
• حالت تهوع
• استفراغ
• تنگی نفس
• تغییر رنگ پوست به آبی کبود
• عرق شدید
• سرگیجه

هر یک از این علائم ممکن است که هرزگاهی بروز کند و مجدداً خاموش شود. اما علائم مربوط به حمله قلبی با حرکت فرد بدتر نمی‌شود.

عوارض ناگهانی

• شوک قلبی
• هیپواکسمی
• آریتمی قلبی
• آدم ریوی
• ترومبوز ورید عمقی
• پارگی قلب

 و اما عوارض جانبی بعدی

• آنژین
• التهاب عضله قلب
• نارسایی احتقانی قلب
• کاهش میل جنسی

برخی افراد بعد از حمله قلبی گاهی نیاز است که تا پایان عمر دارو مصرف کنند. داروهایی نظیر:

• آسپرین
• مهارکننده‌ها
• مسدودکننده‌های بتا
• استاتین ها
• انجام آنژیوپلاستی
• جراحی پیوند عروق کرونر قلبی

آنزیم‌های قلبی مورد آزمایش در آزمایش تشخیص بیماری قلبی

دو نوع آنزیم در قلب به هنگام آسیبی نظیر حمله قلبی ترشح می‌شود که شامل:

• تروپونینT
• تروپونین I

هر دو نوع تروپونین معمولاً بررسی می‌شوند، زیرا آنزیم‌های خاصی برای حمله قلبی هستند. پزشکان همچنین ممکن است سطوح کراتین فسفوکیناز (CPK) و میوگلوبین را در برخی موارد بررسی کنند.

این آنزیم‌ها به طور معمول در مقادیر کم در جریان خون وجود دارد. هنگامی که سطح این آنزیم‌ها بالا می‌رود، نشان می‌دهد که عضله قلب ممکن است آسیب دیده باشد یا اکسیژن کافی به قلب نرسیده باشد.

در این مقاله، ما در مورد تست آنزیم قلبی و علل احتمالی افزایش دهنده سطح این آنزیم‌ها در بدن را بررسی می‌کنیم. ما همچنین در مورد درمان‌های مورد نیازی که فرد مبتلا به حمله قلبی یا هر عارضه دیگری که باعث افزایش آنزیم‌ها در بدن شده است، صحبت خواهیم کرد.

آزمایش آنزیمی‌های قلبی چیست؟

یک آزمایش آنزیمی قلبی بعد از حمله قلبی انجام می‌شود تا میزان سلامت قلب را بررسی کنند.

آزمایش آنزیمی‌های قلب یک آزمایش خون است که آنزیم‌های قلب را در خون اندازه می‌گیرد. تکنسین مربوطه با وارد کردن سوزنی درون بازوی فرد، قسمتی از خون او را به عنوان نمونه دریافت می‌کند. آن‌ها نمونه دریافت شده را به آزمایشگاه مجهزی که برای ارزیابی تست آنزیم‌ های قلبی مناسب است، ارسال می‌کنند.

افرادی که تحت آزمایش آنزیم قلبی قرار می‌گیرند، نیازی به هیچ گونه آماده سازی خاصی ندارند. پزشکان اغلب این آزمایش را در شرایط اضطراری توصیه می‌کنند، زمانی که آن‌ها به این مشکوک شده باشند که فرد دچار حمله قلبی شده است.

نتایج یک آزمایش آنزیمی قلب ممکن است نشان دهد که آیا فرد دچار حمله قلبی شده است یا خیر.

سطح تروپونین در خون به طور معمول بسیار کم است، به قدری که تشخیص این آنزیم در خون مشکل است. اگر نتیجه آزمایش آنزیم‌ های قلبی فردی برای تروپونین مثبت باشد، احتمالاً افزایش سطح آنزیم‌ های قلبی به غلت آسیب به قلب یا حمله قلبی است.

نتایج آزمایش آنزیم قلبی نیز می‌تواند به پزشک کمک کند تا سطح آسیب ناشی از حمله قلبی را ارزیابی کند. سیب ناشی از حمله قلبی به عضله قلب، زیاد است.

پزشکان و دانشمندان تروپونین را در نانو گرم در هر میلی لیتر (ng / mL) اندازه گیری می‌کنند. وجود مقدار کمی از تروپونین در حدود چند نانو گرم در میلی لیتر خون، طبیعی است. اما در مواردی که مقدار آن افزایش یابد، نشانگر حمله قلبی است.

نتیجه آزمایش آنزیمی‌های قلبی خیلی زود به حالت طبیعی باز می‌گردد. بنابراین این آزمایش باید خیلی زود پس از آسیب به قلب انجام شود. پزشک معمولاً آزمایش آنزیمی قلب را چند ساعت بعد از نتیجه اول دوباره تکرار می‌کنند.

راههای جلوگیری از بالارفتن آنزیم‌ های قلبی ناشی از حمله قلبی

بهترین راه پیشگیری از این عارضه در پی گرفتن شیوه زندگی سالم است.

• داشتن رژیم غذایی سالم؛ شامل انواع سبزیجات، میوه‌های تازه، مغزها و مواد حاوی امگا۳
• اجتناب از مصرف سیگار
• انجام ورزش
• کنترل قند خون
• عدم مصرف چربی‌های اشباع شده
• حفظ کلسترول در سطح مناسب
• خواب کافی داشتن
• حفظ وزن متعادل
• دوری از استرس و یادگیری راههای مدیریت آن

آزمایشات تشخیصی دیگر برای انواع بیماری های قلبی

• انجام الکتروکاردیوگرام
• اکوکاردیوگرافی
• تست آنزیم‌های قلبی
• اشعه ایکس قفسه سینه

روند درمانی

روند درمان بعد از حمله قلبی یک روند تدریجی است. این روند بستگی به شدت حمله قلبی و عوامل دیگری نظیر مشخصات فیزیکی فرد و سن او دارد.

عواملی که می توانند باعث حمله قلبی در فرد شوند

عوامل زیادی باعث افزایش خطر ابتلا به حمله قلبی می‌شوند نظیر:

• سن؛ که احتمال بروز حمله در مردان بالای ۴۴ سال بیشتر از زنان ۵۵ سال است.
• آنژین؛ باعث درد در قفسه سینه شده که علت آن کمبود اکسیژن و خون رسانی به قلب است.
• سطح بالای کلسترول؛ این احتمال لخته شدن خون در شریان‌ها را افزایش می‌دهد.
• دیابت؛ خطر حمله قلبی را افزایش می‌دهد.
• رژیم غذایی؛ مصرف چربی اشباع شده می‌تواند احتمال حمله قلبی را بالا ببر د.
• ژنتیک؛ ممکن است برخی از افراد خطر ایتلا به حمله را به ارث ببرند.
• جراحی قلب؛ که بعدها ممکن است منجر به حمله قلبی شود.

عوامل دیگر افزایش دهنده آنزیم‌های قلبی

چند عامل دیگر وجود دارد که ممکن است باعث افزایش سطح آنزیم قلبی شود.

این موارد عبارتند از:

• فشار خون ریوی
• تاکی کاردی، زمانی که ضربان قلب سریعتر از حد طبیعی است.
• آمبولی ریوی، انسداد شریان‌های درون ریه است.
• بیماری کلیوی
• نارسایی احتقانی قلب
• تضعیف عضله قلب
• آسیب به عضله قلب، از جمله یک تصادف
• ورزش طولانی مدت
• تورم عضله قلب
• عمل قلب باز
• استنت گذاری قلب
• تخلیه قلب

داروهای درمانی برای کاهش سطح آنزیم‌های قلبی

پزشکان همچنین ممکن است داروهای زیر را برای فردی که حمله قلبی داشته است تجویز کنند:

• داروهایی که لخته‌های خون را حل می‌کنند و به عنوان ترومبولیتیک شناخته می‌شوند.
• رقیق کننده‌های خون مانند هپارین
• عوامل ضد ترومبولیت برای جلوگیری از بزرگ شدن لخته خون
• نیتروگلیسیرین
• مسدود کننده‌های بتا
• مهار کننده ACE
• داروهای ضد درد

یک پزشک ممکن است توصیه کند که فردی که دچار حمله قلبی شده است، علاوه بر درمان با دارو، باید جراحی کند. پزشکان ممکن است در این صورت استنت گذاری در کرونر یا عمل بای پس عروق کرونر را پیشنهاد کنند.

استنت گذاری در کرونر

در طی این روش دکتر یک لوله نازک طولانی را از طریق یک شریان هدایت می‌کند تا انسداد را پیدا کند. هنگامی که دکتر یک انسداد را پیدا می‌کند، از یک ابزار در انتهای لوله برای باز کردن رگ مسدود شده استفاده می‌کند و یک استنت فلزی را برای باز نگه داشتن شریان قرار می‌دهد.

بای پس عروق کرونر

بای پس عروق کرونر جراحی عمده‌ای است که ممکن است بلافاصله پس از حمله قلبی رخ دهد یا کمی پس از آن، تا به قلب فرصتی برای بهبود دهد.

در طی بای پس عروق کرونر، یک بخش از شریان مسدود شده را برداشته و به رگ دیگری پیوند می زند.

پنل آزمایش تشخیص بیماری قلبی

به غیر از آزمایش‌های متداول خونی که برای ارزیابی برخی از بیماری‌ها انجام می‌شوند، بعضی از آزمایش‌های خونی برای تشخیص بیماری‌های قلبی عروقی اختصاصی می‌باشند.

آزمایش‌های خونی، سطوح چربی‌ها (کلسترول و تری‌گلیسریدها)، آنزیم‌های قلبی (شاخص‌های آسیب بافت قلبی)، محتوای اکسیژن و مدت زمانی که طول می‌کشد تا خون لخته ببندد (زمان پروترومین PT) را نشان می‌دهند. آزمایش‌های جدیدتر خون، آسیب به عضله قلب را در فردی‌ که دارای علایمی مانند درد قفسه سینه، تنگی نفس یا سبکی سر است، نشان می‌دهند. این آزمایش‌ها را می‌توان بلافاصله در یک وضعیت اورژانسی برای تشخیص سریع حمله قلبی انجام داد.

در مورد برخی از انواع آزمایش‌های خونی، نظیرآزمایش چربی خون، از شما خواسته می‌شود که در طول شب چیزی نخورید. در مورد بسیاری از آزمایش‌های خونی مربوط به قلب، خون به جای نوک انگشتان اغلب از سیاهرگ و گاهی از سرخرگ گرفته می‌شود.

چربی خون

اندازه‌گیری کلسترول خون، یک آزمایش چربی معمولی و رایج به شمار می‌رود. از اسامی دیگر این آزمایش “پروفایل لیپوپروتئین” یا “پانل چربی” است.

در این آزمایش‌ها سطوح کلی کلسترول، لیپوپروتئین‌های با چگالی اندک (LDL یا “کلسترول بد”)، لیپوپروتئین‌های با چگالی بالا (HDL یا”کلسترول خوب”) و تری‌گلیسریدها (معمول‌ترین شکل چربی موجود در خون) اندازه‌گیری می‌شوند.

این آزمایش‌ها تعیین می‌کند که آیا شما به درمان نیاز دارید؟ و در صورت درمان آیا چک آپ منظم در شما ضروری می‌باشد یا خیر؟

اگر این اندازه گیری‌ها به حد کافی دقیق نباشند، آزمایش پیشرفته‌تری به نام تست چربی هسته‌ای با رزونانس مغناطیسی وجود دارد که می‌توان از آن برای اندازه‌گیری دقیق‌تر و طبقه‌بندی ذره‌های ریز HDL و LDL استفاده کرد.

سایر آزمایش‌های جدید، که ممکن است به ارزیابی بیشتر خطر کمک کنند، عبارتند از :

اندازه‌گیری سطح آپوپروتئین مانند آپوپروتئین B (جزیی از LDL) و آپوپروتئین A-1 (جزیی ازHDL).

مفید بودن این آزمایش‌ها در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، معمولاً از این آزمایش‌‌ها بیشتر برای تعیین این مورد استفاده می‌شود که آیا افراد مبتلا به سطوح مرزی HDL و LDLبه درمان دارویی نیاز دارند یا خیر؟

آنزیم‌های قلب

آزمایش خون به منظور بررسی آنزیم‌های (پروتئینهای) قلبی، (که گاهی‌اوقات آنها را شاخص‌های قلبی نیز می‌نامند، چرا که آسیب به عضله قلب را نشان می‌دهند)، روش مناسبی برای تعیین بسیار زودهنگام آسیب‌های وارده به قلب در اثر حمله قلبی می‌باشد.

اگر دچار درد قفسه سینه می‌باشید، پزشک تان ممکن است این آزمایش‌ها را برایتان درخواست کند تا ببیند که آیا آسیبی به قلبتان وارد آمده است یا خیر؟ اگر به علت وجود نشانه‌های هشداردهنده حمله قلبی ، شما به بخش اورژانس مراجعه نمایید، پزشک با استفاده از این روش، احتمال وجود حمله قلبی در شما را بررسی می‌نماید.

مقادیر اندکی از آنزیم‌های قلبی درخون افراد سالم یافت می‌شوند. با اینحال، عضله قلب غنی از این آنزیم‌ها بوده و در اثر آسیب عضله قلبی ناشی ازحمله قلبی، در مقادیر بسیار زیادی در خون نشت می‌کنند.

آنزیم‌های قلبی ممکن است در شروع حمله قلبی (یعنی قبل از اینکه حتی شما متوجه شویدکه دچار حمله قلبی شده‌اید) و قبل ازآسیب بیشتر بافت قلبی، وارد جریان خون شوند.

آنزیمی که معمولاً برای تایید وجود آسیب در عضله قلب اندازه‌گیری می‌شود ، کراتین‌کیناز (CK) می‌باشد. انواع مختلف CK در عضلات قلبی و در عضلات اسکلتی یافت می‌شوند. آن نوع آنزیمی که دقیق‌ترین شاخص آسیب قلبی می‌باشد، فرمی از CK معروف به CK-MB می‌باشد.

سطح CK-MB یافت شده در خون در حدود ۶ ساعت بعد از شروع یک حمله قلبی افزایش می‌یابد و بعد از حدود ۱۸ ساعت به اوج خود می‌رسد. اگر دارای علایمی نظیر درد می‌باشید، بررسی این شاخص‌ها تعیین می‌نماید که آیا در شما حمله قلبی رخ داده است یا خیر؟

سایر نشانگرهای قلبی به نام تروپونین‌ها (شامل تروپونین I و تروپونین T) در انقباض عضله قلب نقش دارند و شاخص‌های بسیار حساسی نسبت به آسیب عضله قلب می‌باشند.

وجود آنها در خون بیمار ممکن است نشان‌دهنده آسیب بسیار ملایمی به قلب باشد و البته این چیزی است که کراتین‌کیناز قادر به نشان دادن آن نمی‌باشد. تروپونین‌ها به آرامی ۴ ساعت پس از شروع حمله قلبی شروع به افزایش می‌کنند و ممکن است تا دو هفته در خون فرد به حالت افزایش یافته باقی بمانند.

میوگلوبین شاخصی است که کماکان از آن برای تشخیص آسیب قلبی استفاده می‌شود. این نشانگر نسبت به یک نوع از CK کمتر اختصاصی است ولی در عین حال دارای مزایایی هم می‌باشد از جمله اینکه جزء اولین شاخص‌هایی است که بعد از حمله قلبی، یعنی تنها ۲ ساعت پس از شروع حمله قلبی افزایش می‌یابند. لذا از آزمایش میوگلوبین می‌توان برای تشخیص حمله قلبی در فردی که از درد قفسه سینه رنج می‌برد، استفاده نمود.

هموسیستئین

هموسیستئین یکی از اسیدآمینه‌های موجود در خون است. پزشکان هموسیستئین را با دقت زیادی بررسی کرده‌اند. فارغ از سن بیمار یا سایر عوامل خطر، سطوح بالای هموسیستئین نشان دهنده خطر بسیار بالایی برای ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی در فرد می‌باشد.

برخی از شواهد حاکی از آن می‌باشند که ممکن است هموسیستئین به پوشش سرخرگ‌ها آسیب بزند و باعث ایجاد لخته خون گردد، ولی تاکنون هیچ گونه رابطه علّی و معلولی مستقیمی در این باره پیدا نشده است. گرچه سطوح هموسیستئین درگذشته به شدت به بیماری قلبی ربط داده می‌شدند، ولی اخیراً محققان دریافته‌اند که این ارتباط به آن حدی که آنها درگذشته تصور می‌نمودند، شدید نمی‌باشد.

سطح هموسیستئین در خون شما ممکن است تا حدی ارثی باشد، البته تا اندازه‌ای هم به رژیم غذایی‌تان بستگی دارد. در برخی موارد، یک سطح افزایش یافته هموسیستئین ناشی از کمبود ویتامینB12 می‌باشد، لذا لازم است که پزشک از طریق آزمایش خون، سطح ویتامین B12 را نیز اندازه‌گیری نماید.

در صورت وجود سابقه‌ای قوی از بیماری قلبی و همچنین عدم وجود عوامل خطر مشخص مانند کلسترول بالا، فشارخون‌بالا، دیابت و غیره پزشک معالج ممکن است سطوح هموسیستئین شما را نیز ارزیابی نماید. خوردن یک رژیم غذایی غنی از اسیدفولیک و ویتامین‌های ‌گروه B به کاهش هموسیستئین کمک می‌کند.

بسیاری از پزشکان معمولاً به افرادی که در معرض بیماری‌های قلبی قراردارند پیشنهاد مصرف اسید فولیک و ویتامینهای گروه B را می‌دهند. برخی از پزشکان نیز تنها زمانی مکمل‌های غذایی را تجویز می‌نمایند که سطح هموسیستئین افزایش یافته باشد. با این حال، تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که مکمل‌های اسیدفولیک ممکن است باعث جلوگیری از فعالیت فولات‌های طبیعی و ویتامین‌های گروه B شوند که شما در رژیم غذایی‌تان مصرف می‌کنید.

پروتئین واکنش دهنده C

گرچه از کلسترول بالا به خاطر نقشش در ایجاد پلاک در سرخرگ‌ها، اغلب به عنوان یک عامل خطر اصلی بروز حمله قلبی یاد می‌شود، ولی تمام افرادیکه دچار حمله قلبی می‌شوند لزوماً دارای سرخرگ‌های مسدود شده به علت وجود این پلاک‌ها نمی‌باشند.

پزشکان نقش التهاب در سرخرگ‌ها را به عنوان یک فرایند مجزا که ممکن است در ایجاد بیماری سرخرگ‌های کرونری دخالت داشته باشد، مورد مطالعه قرار داده‌اند.

همچنین ممکن است التهاب مشخص کند که چرا در برخی افراد، یک سرخرگ دوباره پس از انجام آنژیوپلاستی بالونی (که برای بازکردن آن رگ بکاررفته بود) مسدود می‌شود.

التهاب در هرجای دیگری از بدن ایجاد تورم می‌کند. اگر تورم در سرخرگ‌ها رخ دهد، این تورم میزان جریان خون عضلات قلب را کاهش می‌دهد.

وقتی‌که التهاب رخ می‌دهد، بدن ماده‌ای به نام پروتئین واکنش دهنده C می‌سازد. میزان پروتئین واکنش دهنده C در خون (که از طریق آزمایش خون مشخص می‌شود) نماد بسیار خوبی برای پیشگویی بیماری قلبی می‌باشد، بویژه در افرادیکه دارای حملات قلبی بوده‌اند.

تا به امروز هیچ کس نتوانسته مطمئن شود که علت بروز التهاب در سرخرگ‌ها چیست؟

شاید علت بروز التهاب در سرخرگ‌ها یک عامل باکتریایی مانند هلیکوباکتر پیلوری (که باعث زخم‌های گوارشی نیز می‌شود) یا یک عامل ویروسی مانند ویروس هرپس سیمپلکس باشد.

کلامیدیا پنومونیه نوع دیگری از باکتری‌ها است که به عنوان یک عامل محتمل ایجادکننده بیماری قلبی بررسی شده است، اما تاکنون هیچ مدرک روشنی دال بر دخالت این باکتری در بیماری‌های قلبی به دست نیامده است.

برخی تحقیقات نشان می‌دهند که التهاب ممکن است به طوراختصاصی به دیواره سرخرگ آسیب بزند، به طوریکه احتمال تشکیل لخته و در نتیجه انسداد سرخرگ بالا می‌رود.

چاقی مفرط و دیابت ممکن است باعث افزایش سطوح پروتئین واکنش دهنده C در خون شوند.

در واقع، چربی احشایی یا چربی شکمی بهترین شاخص برای نشان دادن سطح بسیار بالای پروتئین واکنش دهنده C در یک فرد می‌باشند.

اگر در معرض خطر متوسط یا بالای ابتلا به بیماری قلبی‌عروقی قرار دارید، اندازه‌گیری پروتئین واکنش دهنده C کمک زیادی برای روند درمانی شما می‌نماید .

شما می‌توانید پروتئین واکنش دهنده C را از طریق انتخاب یک رژیم غذایی سالم قلبی و انجام فعالیت بدنی جهت کاهش چربی شکم و همچنین با ترک سیگار کاهش دهید.

ارزیابی کلسیم عروق کرونر

مقادیری از کلسیم در عروق خونی شما شناور هستند. همانطور که استخوان‌‌ها را سخت می‌کنند، می‌توانند رگهای خونی شما را نیز سخت کنند. این باعث می‌شود که قلب شما پمپاژ خون را بیشتر کند که باعث فشار خون می‌شود و احتمال حضور ذرات کوچک (مثل ذرات کوچک و متراکم LDL) را بیشتر می‌کند که به دیواره رگها می‌چسبند، ادامه این وضعیت منجر به تشکیل پلاک خطرناک می‌شود.

چگونه انجام می‌شود: سیتی اسکن کلسیم را در عروق قلبی شما شناسایی می‌کند. امتیاز ایده‌آل صفر است. اگر امتیاز بین ۱ و ۱۰ باشد انگیزه زیادی برای تغییر سبک زندگی خود دارید. اگر بین ۱۰۰ و بالای ۴۰۰ باشد، با تست استرس این مورد را پیگیری کنید و تعهد خود را مبنی بر تغییر عادات خود برای جلوگیری از تشکیل این استخوان در قلب و معکوس کردن روند تشکیل آن در لوله‌های قلب خود انجام دهید.

چه کسی باید این تست را انجام دهد: این یکی از آزمایشهای تشخیص بیماری قلبی است که کالج آمریکایی قلب و عروق برای کسانی که در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی هستند، به شدت توصیه می‌کند. از آنجایی که در طی این تست مقداری اشعه به شما داده می‌شود، بهتر است که تا موقعی که به ۵۰ سالگی یا بالاتر نرسیدید، آن را انجام ندهید مگر اینکه یک عامل مهم خطر بیماری قلبی همچون سابقه خانوادگی بیماری قلبی اولیه، سیگار کشیدن یا دیابت را داشته باشید. اغلب شرکتهای بیمه این آزمون غربالگری را پوشش نمی‌دهند اما بسیاری از بیمارستان‌ها در حال حاضر با هزینه‌ای اندک آن را انجام می‌دهند.

هشدار: علاوه بر تابش اشعه، محدودیت دیگر این است که برخی از پلاک‌های شریان، کلسیفیک (کلسیمی) نیستند. این بدان معناست که حتی اگر شما امتیاز کلسیم صفر داشته باشید هنوز هم ممکن است مقداری پلاک داشته باشید. چندین نوع پلاک شبیه به این وجود دارد و البته این پلاکها نرمتر هستند و به طور کلی باعث پیشرفت بیماری قلبی نمی‌شوند.

لیپوپروتئین آ

لیپوپروتئین آ یا Lpa یک شکل ارثی از کلسترول LDL است که به یک پروتئین خاص متصل است. بیشتر تحقیقات سطوح بالای Lpa را با بیماری عروق قلبی مرتبط دانسته‌اند. این آزمایش خون به طور گسترده‌ای وجود دارد. این آزمایشهای تشخیص بیماری قلبی را برای بیمارانی که میزان کلسیم غیر طبیعی یا عروق قلبی ضخیم دارند و همچنین کسانی که هر نوع نشانه‌ای مربوط به بیماری قلبی دارند، انجام می‌شود. سطح بالای این ماده را می‌توان بوسیله نیاسین، جایگزین هورمونی و ویتامین‌ها درمان کرد. اکثر آزمایشگا‌ه‌ها میزان Lpa نرمال را زیر ۳۰ میلی‌گرم بر دسی لیتر نشان می‌دهند اما من مواردی از میزان بالای ۲۰۰ میلی گرم بر دسی لیتر هم مشاهده کرده‌ام. اگر نتیجه تست شما میزان بالایی از این ماده را نشان داد این فرصتی برای شماست که سبک زندگی خود را تغییر دهید تا هم تعداد ذرات LDL و هم Lpa را نیز تغییر دهید.

قند خون ناشتا، انسولین و A1c

هر آزمایش خون معمولی قند خون ناشتای شما را مشخص خواهد کرد. میزان قند خون تا زمانی که بیش از ۱۲۵ میلی گرم بر دسی لیتر نباشد نگران کننده نیست اما تحقیقات نشان می‌دهد که قند خون ناشتا کمتر از ۸۵ گرم باشد، بهتر است. هر میزان افزایش بالاتر از ۸۵ میلی گرم بر دسی لیتر خطر صدمه به رگهای خونی را افزایش می‌دهد.

با این وجود قند خون تنها نصف معادله را نشان می‌دهد چون بوسیله انسولین تنظیم می‌شود. اگر سطح انسولین بالا باشد، لوزالمعده برای حفظ سطح قند خون اضافه کاری خواهد کرد و شریان‌ها در معرض خطر قرار خواهند گرفت. نوع دیگری از این آزمایشهای تشخیص بیماری قلبی که من تجویز می‌کنم هموگلوبین A1c میانگین سطح قند خون در یک دوره دو ماهه یا سه ماهه است. این روش ترفندی  برای بررسی گلیکازی پاتولوژیک یا پوشش قندی ملکول هموگلوبین است. قند خون بالا نه تنها سطح هموگلوبین را پوشش می‌دهد بلکه ذرات کلسترول را هم می‌پوشاند که باعث تغییر آنها به وضعی خطرناکتر می‌شود.

ویتامین D

ویتامین D پایین با افزایش فشار خون، صدمه به عروق، نارسایی قلبی، بیماری ضعف مغزی و سایر مشکلات مهم سلامتی مرتبط است. در حالت طبیعی ویتامین D بوسیله نور خورشید و غذاهایی همچون قارچ و غذاهای تخمیری به دست می‌آید اما حتی در مناطق آفتابی هم اکثر مردم ویتامین D پایینی دارند. افرادی که پوست دارند به خصوص بیشتر در معرض خطر کمبود ویتامین D در پوست هستند. از پزشک خود بخواهید تا سطح آن را برای شما چک کند و ببینید که آیا آزمایشهای دیگیری هم برای بیماری قلبی باید انجام شود یا خیر؛ در این صورت اگر سطح ویتامین D شما بالای ۳۰ نانو گرم بر میلی لیتر باشد خوب است و البته بین ۵۰ تا ۸۰ نانوگرم بر میلی لیتر بهتر است.

آزمایشهای تشخیص بیماری قلبی و فریتین

فریتین پروتئینی در خون است که به آهن متصل است. اگر سطح فریتین بالا یا پایین باشد، بدان معناست که آهن هم به همان نسبت بالا یا پایین است. آهن زیادی می‌تواند سلولها را در عروق خونی اکسید کند، که منجر به بیماری قلبی شده و می‌تواند لخته خون را افزایش دهد. آهن اضافه در عروق خونی را می‌تواند بوسیله یک آزمایش ساده برای فریتین مشخص کرد. بالای ۳۸۰ میکروگرم بر لیتر نشان دهنده بیش از حد بودن آهن است. اگر میزان فریتین در آزمایش خون شما بالا بود از خوردن ویتامین‌ها و غذاهای حاوی آهن زیاد همچون گوشت قرمز خودداری کنید. در صورت امکان سعی کنید چهار بار در سال خون اهدا کنید تا هم سطح آهن خون شما کاهش یابد و هم به دیگران کمک کرده باشید.

آزمایش اسید اوریک و GGT

این دو آزمایش ساده و قدیمی برای بیماری‌های قلبی مجددا در حال استفاده به عنوان آزمایشهای تشخیص بیماری قلبی هستند چون نگرش منحصر بفردی را برای سلامت قلبی عروقی فراهم می‌کنند. اسید اوریک از محصولات انرژی هم چون ATP (انرژی مورد استفاده سلول‌ها) تولید می‌شود و سطح بالای آن نیز با آسیب‌های قلبی و عروقی مرتبط است. GGT آنزیم کبدی است که ممکن است عملکردی کلی غشای سلولی در کبد را نشان دهد و دیدی کلی از سلامت متابولیسم را نشان دهد. سطوح اسید اوریک طبیع

ی ۴ تا ۸ میلی‌گرم در دسی لیتر است. سطح بیش از ۱۰ نگران کننده است. سطح طبیعی GGT زیر ۵۰ IU/L طبیعی است و بالاتر از ۱۰۰ IU/L با اختلال غشا سلولی مرتبط است.

کلیه آزمایش های ذکر شده به صورت آنلاین و با انجام خون گیری در منزل و یا محل کار توسط آزمایشگاه آنلاین آنی آزما قابل انجام است تا شما ضمن تشخیص احتمال وجود بیماری قلبی در خود و خانواده تان، نسبت به درمان زود هنگام آن اقدام نمایید.