آزمایش انسولین با چه اهدافی انجام می گیرد؟

کنترل قند خون در بدن تحت کنترل مکانیسم های مختلف انجام می گیرد که مهمترین آن، هورمون انسولین است. قند خون باید در حالت نرمال باشد تا در کنار تاثیر مثبت برای تامین انرژی، منجر به مشکلاتی در بدن و عملکرد اندام های بدن نشود. این تصور برای اغلب مردم وجود دارد که آزمایش انسولین تنها برای تعیین وضعیت قند خون و در افراد دیابتی انجام می شود اما جالب است بدانید که این تست با اهداف مختلف انجام می شود. زمانی که متخصص علائمی در شما مشاهده کند که حتما یک سر آن به قند خون ربط دارد، انجام آزمایش انسولین را برای شما ضروری می داند. براساس داده های به دست آمده از این تست، می توان اطلاعات زیادی به دست آورد.

آزمایش انسولین که به آن آزمایش ناشتا انسولین نیز گفته می شود برای کمک به ارزیابی تولید انسولین توسط سلولهای بتا در پانکراس کاربرد دارد. از این آزمایش برای کمک به تشخیص وجود تومور تولید کننده انسولین در سلول های جزایر پانکراس (انسولینوم) استفاده می شود. از آزمایش انسولین برای تعیین علت قند خون پایین (هیپوگلیسمی) در افراد استفاده می شود و برای شناسایی مقاومت به انسولین یا کمک به تعیین اینکه چه زمانی فرد مبتلا به دیابت نوع 2 نیاز به مصرف انسولین برای مکمل داروهای خوراکی دارد، می تواند کاربرد داشته باشد.

هنگامی که قند خون پایین دارید و این وضعیت با علائمی مانند تعریق ، تنگی نفس ، سرگیجه ، غش و افتادگی همراه است، از آزمایش انسولین برای بررسی علت بروز این شرایط استفاده می شود. این تست همچنین هنگامی که مبتلا به دیابت هستید و پزشک مراقبت بهداشت شما می خواهد بر تولید انسولین شما نظارت کند، و گاهی اوقات هنگامی که گمان می رود مقاومت به انسولین دارید، استفاده می شود.

برای انجام آزمایش انسولین یک نمونه خون که از ورید در بازوی شما گرفته شده است، لازم می باشد. به طور معمول ، قبل از جمع آوری نمونه خون از شما خواسته می شود 8 ساعت ناشتایی را رعایت فرمایید (چهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد ناشتایی و شرایطی که نیاز به ناشتایی دارند، می توانید به مقاله ناشتایی چیست؟ مراجعه فرمایید).

بعضی اوقات ممکن است پزشک معالج بهداشت و درمان در صورت عدم امکان ناشتا بودن ، مانند زمانی که آزمایش تحمل گلوکز انجام می شود ، این تست را بدون رعایت ناشتایی درخواست کند. در بعضی موارد ، یک پزشک معالج بهداشت ممکن است درخواست کند که شما بیش از 8 ساعت ناشتا باشید.

در آزمایش انسولین چه چیزی بررسی می شود؟

انسولین هورمونی است که در سلول های بتا پانکراس تولید و ذخیره می شود. این ماده در پاسخ به گلوکز خون بالا پس از وعده غذایی ترشح می شود و برای حمل و نگهداری و ذخیره گلوکز ، منبع اصلی انرژی بدن بسیار مهم است. انسولین به انتقال گلوکز از خون به درون سلول ها کمک می کند ، بنابراین به تنظیم قند خون کمک می کند و در متابولیسم چربی ها نقش دارد. آزمایش انسولین میزان این هورمون در خون را اندازه گیری می کند.

سطح انسولین و گلوکز خون باید متعادل باشد. بعد از غذا معمولاً کربوهیدرات ها به گلوکز و قندهای ساده دیگر تقسیم می شوند. این قند ها به داخل خون جذب می شوند و باعث بالا رفتن سطح قند خون می شوند که به نوبه خود پانکراس را به ترشح انسولین به خون تحریک می کند. با حرکت گلوکز به سلول ها ، سطح قند خون کاهش می یابد و آزاد شدن انسولین توسط لوزالمعده کاهش می یابد.

اگر فرد قادر به تولید انسولین کافی نباشد یا سلول های بدن در برابر اثرات آن (مقاومت به انسولین) مقاوم باشند ، گلوکز نمی تواند به بیشتر سلول های بدن برسد و سلول ها از گرسنگی در می آیند. در همین حال ، قند خون به سطح ناسالمی می رسد. این می تواند باعث اختلال در فرایندهای متابولیک طبیعی شود که منجر به اختلالات و عوارض مختلفی از جمله بیماری کلیه ، بیماری قلبی عروقی و مشکلات بینایی و عصبی می شود.

دیابت ، نوعی اختلال همراه با سطح بالای گلوکز و کاهش اثرات انسولین ، می تواند یک وضعیت خطرناک برای زندگی باشد. افراد مبتلا به دیابت نوع 1 انسولین بسیار کمی تولید می کنند و بنابراین در نهایت نیاز به مکمل انسولین دارند. دیابت نوع 2 به طور کلی با مقاومت به انسولین مرتبط است که با گذشت زمان افزایش می یابد. (جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد آزمایش قند خون و انواع بیماری های دیابت می توانید به مقاله آزمایش قند خون مراجعه فرمایید.)

با مقاومت به انسولین ، بسیاری از سلول های بدن قادر به پاسخگویی به اثرات انسولین نیستند و باعث می شوند گلوکز در خون باقی بماند. بدن با تولید مقادیر اضافی هورمون جبران می کند. این امر منجر به سطح بالای انسولین در خون (هایپرینسولینمی) و تحریک بیش از حد برخی از بافت هایی که به انسولین حساس باقی مانده اند می شود.

با گذشت زمان ، این فرایند باعث عدم تعادل در رابطه بین گلوکز و انسولین می شود و بدون درمان ممکن است در نهایت باعث عوارض پزشکی در بخش های مختلف بدن شود.علاوه بر دیابت نوع 2 ، مقاومت به انسولین ممکن است در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) ، پیش دیابت یا بیماری قلبی ، سندرم متابولیک ، آکانتوز نیگریکان و اختلالات مرتبط با غده هیپوفیز یا آدرنال مشاهده شود.

به غیر از مقاومت به انسولین ، پرفشاری خون در افراد مبتلا به تومور سلول های جزایر در لوزالمعده (انسولینوما) یا مقدار زیادی انسولین تجویز شده (اگزوژن) مشاهده می شود. هایپرینسولینمی باعث قند خون کم (هیپوگلیسمی) می شود که می تواند منجر به تعریق ، تپش قلب ، گرسنگی ، گیجی ، تاری دید ، سرگیجه ، غش و تشنج شود. از آنجا که مغز به عنوان منبع انرژی به قند خون وابسته است ، محرومیت شدید گلوکز به دلیل هایپیرینسولینمی می تواند نسبتاً سریع منجر به شوک انسولین و مرگ شود. از آزمایش انسولین می توان برای بررسی هر کدام از شرایط زیر استفاده کرد.

آزمایش قند خون برای تعیین اینکه سطح قند خون شما در محدوده سالم است یا خیر استفاده می شود. این آزمایش همچنین برای غربالگری و تشخیص دیابت و شرایط پیش دیابتی و نظارت بر روند درمان قند خون بالا (هایپرگلیسمی) یا قند خون پایین (هیپوگلیسمی) درخواست می گردد. آزمایش قند ادرار نیز برای بررسی میزان قند موجود در ادرار کاربرد دارد. برای انجام آزمایش قند خون یک نمونه خونی كه از وريد موجود در بازوی شما گرفته مي شود استفاده می گردد. بعضی اوقات از نمونه ادرار تصادفی برای بررسی مقادی رقند موجود در ادرار استفاده می شود.

آزمایش قند خون هنگامی که سن شما بیشتر از 45 سال است یا عوامل خطر ابتلا به دیابت دارید،توسط پزشک معالج شما درخواست می گردد. وقتی علائمی دارید که قند خون بالا یا پایین را نشان می دهد و همچنین در دوران بارداری از آزمایش قند خون برای بررسی مقادیر گلوکز موجود در خون شما استفاده می شود.

این آزمایش همچنین هنگامی که مبتلا به دیابت هستید ، برای کنترل مقادیر قند خون شما در ساعات معینی از روز مثل قبل از صبحانه، بعد از صبحانه و همچنین ساعت 4 یا 5 بعد از ظهر مورد درخواست قرار می گیرد. آزمایش گلوکز ادرار معمولاً به عنوان بخشی از آزمایش ادرار درخواست می گردد. (برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آزمایش ادرار و تست هایی که در آن مورد بررسی قرار می گیرد می توانید به مقاله آزمایش ادرار چیست و چه کاربرد هایی دارد مراجعه نمایید.)

به طور کلی ، توصیه می شود حداقل 8 ساعت قبل از انجام آزمایش قند خون ، ناشتا باشید. ناشتا بودن به این معنی است که شما قبل از انجام نمونه برداری برای انجام آزمایش به مدت معینی چیزی نخورید و چیزی ننوشید به جز آب.(شما می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ناشتا بودن وشرایطی که باید رعایت نمایید می توانید به مقاله ناشتا بودن چیست و چه تست هایی نیاز به ناشتایی دارند، مراجعه فرمایید).

برای مبتلایان به دیابت ، سطح گلوکز اغلب در حین ناشتا و بعد از خوردن غذا و صبحانه بررسی می شود تا بهترین کنترل دیابت را انجام دهید. برای آزمایشات تصادفی ، به موقع و بعد از وعده های غذایی گلوکز ، دستورالعمل پزشک خود را دنبال کنید.

از آزمایش انسولین چگونه استفاده می شود؟

آزمایش انسولین ممکن است برای کمک به تشخیص موارد زیر استفاده شود:

• انسولینوما را تشخیص دهید ، تأیید کنید که برداشتن تومور موفقیت آمیز بوده است ، و یا برای عود مجدد بیماری کنترل داشته باشید
• تشخیص علت کمبود قند خون در فرد با علائم و نشانه های پایین بودن قند خون
• مقاومت به انسولین را مشخص کنید

میزان انسولین تولید شده توسط سلول های بتا در پانکراس (درون زا) را کنترل کنید. در این حالت ممکن است یک تست C-peptide نیز انجام شود. انسولین و پپتید C توسط بدن با همان سرعت بخشی از تبدیل پروینسولین به انسولین در پانکراس تولید می شود.

هر دو آزمایش ممکن است زمانی سفارش داده شود که پزشک متخصص ارزیابی کند چه مقدار انسولین در بدن توسط بدن ساخته می شود و چه مقدار از منابع خارجی (برون زا) از قبیل تزریق انسولین وجود دارد. آزمایش انسولین، میزان این هورمون را از هر دو منبع اندازه گیری می کند در حالی که آزمایش C- پپتید نشان دهنده انسولین تولید شده از لوزالمعده است.

• مشخص کنید که یک فرد دیابتی نوع 2 نیاز به شروع مصرف انسولین برای مکمل داروهای خوراکی دارد
• تعیین اندازه گیری و نظارت بر موفقیت پیوند سلول های جزایر در نظر گرفته شده برای بازگرداندن توانایی ساخت انسولین ، با اندازه گیری ظرفیت تولید انسولین در پیوند

آزمایش انسولین ممکن است با آزمایش گلوکز و پپتید C انجام شود. سطح انسولین نیز گاهی همراه با تست تحمل گلوکز (GTT) استفاده می شود. در این شرایط میزان قند خون و انسولین در فواصل زمانی از پیش تعیین شده برای ارزیابی مقاومت به انسولین اندازه گیری می شود.

آزمایش انسولین چه زمانی درخواست داده می شود؟

میزان انسولین اغلب به دنبال نتیجه آزمایش گلوکز خون پایین و یا هنگامی که شخصی علائم حاد یا مزمن قند خون پایین (هیپوگلیسمی) دارد، به عنوان مثال ، شرایطی که در انسولینوم وجود دارد، توسط آزمایش انسولین مورد بررسی قرار می گیرد.

علائم هیپوگلیسمی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تعریق
• تپش قلب
• گرسنگی
• گیجی
• تاری دید
• سرگیجه
• غش
• در موارد جدی ، تشنج و از بین رفتن هوشیاری

این علائم ممکن است نشان دهنده قند خون پایین باشد اما ممکن است با سایر شرایط نیز مشاهده شود.

آزمایش انسولین همچنین ممکن است در صورت وجود فردی که به مقاومت به انسولین مشکوک است یا این بیماری را دارد، انجام شود. این شرایط ممکن است شامل افراد مبتلا به دیابت نوع 2 ، سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) ، پیش دیابت ، آکانتوز نیگریکان ، بیماری قلبی یا سندرم متابولیک باشد.

یک پزشک معالج بهداشتی همچنین می تواند آزمایشات انسولین و پپتید C را پس از برداشتن انسولینوم با موفقیت به منظور بررسی اثربخشی درمان ، سفارش دهد و سپس آزمایشات را به صورت دوره ای سفارش دهد تا عود بیماری را کنترل کند.

آزمایش دوره ای نیز ممکن است برای اندازه گیری ظرفیت تولید انسولین در پیوند ، برای نظارت بر موفقیت پیوند سلول های جزایر لانگرهانس در پانکراس مورد استفاده قرار گیرد.

نتایج آزمایش انسولین چه چیزی را نشان می دهد؟

سطح انسولین باید در کنار سایر آزمایشات مرتبط مثل قند خون و آزمایش c پپتید ارزیابی شود.

نتایج می تواند به شرح زیر باشد:

• بیماری میزان انسولین میزان قند خون ناشتا
• سالم و بدون بیماری نرمال نرمال
• مقاومت به انسولین
• بالا نرمال و یا تا حدودی بالا
• انسولین کافی توسط سلول های بتا تولید نشده (همان طور که به طور مثال در دیابت و پانکراتیت مشاهده می شود) پایین بالا
• هیپوگلیسمی ناشی از وجود انسولین بیش از حد (ممکن است در انسولینوما ، سندرم کوشینگ ، تجویز بیش از حد انسولین اگزوژن و غیره دیده شود) نرمال یا بالا پایین

سطح انسولین بالا در موارد زیر دیده می شود:

• آکرومگالی
• سندرم کوشینگ
• استفاده از داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها ، لوودوپا ، قرص های ضد بارداری خوراکی
• عدم تحمل فروکتوز یا گالاکتوز
• انسولینوم
• چاقی
• مقاومت به انسولین ، مانند دیابت نوع 2 ، آکانتوز نیگریکان و سندرم متابولیک

کاهش انسولین در خون با موارد زیر همراه است:

• دیابت
• هیپوپیتوریسم
• بیماری های پانکراس مانند پانکراتیت مزمن (از جمله فیبروز کیستیک) و سرطان لوزالمعده

انسولین برای تزریق کاملاً از منابع حیوانی (سلول های پانکراس گاو و خوک) تهیه می شود. بیشتر انسولین مورد استفاده امروزه مصنوعی است که با استفاده از سنتز بیوشیمیایی به طور یکسان با فعالیت بیولوژیکی انسولین تولید شده توسط سلول های انسانی مطابقت دارد.

فرمول های دارویی مختلفی از انسولین با خواص مختلف وجود دارد. برخی سریع و زود عمل می کنند و برخی دیگر آماده سازی و رهایی آهسته ای دارند که برای مدت طولانی کار می کنند. ممکن است دیابت در طول روز مخلوط و یا انواع مختلف انسولین مصرف کند.

سنجش انسولین برای اندازه گیری انسولین درون زا انسان طراحی شده است. با این حال ، سنجش های مختلف با انسولین اگزوژن (حیوانات یا مصنوعی) متفاوت واکنش نشان می دهند. اگر شخصی در حال دریافت انسولین است ، این آزمایشات باید با آزمایشگاه معین انجام شود. اگر چندین آزمایش انسولین یا دوره ای انجام شود ، برای اطمینان از قوام آنها باید توسط همان آزمایشگاه مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند.

اگر شخصی آنتی بادی را علیه انسولین ایجاد کرده است ، به ویژه در نتیجه مصرف انسولین غیر انسانی (حیوان یا مصنوعی) ، این امر می تواند در آزمایش انسولین اختلال ایجاد کند. در این حالت ، ممکن است یک پپتید C به عنوان روشی جایگزین برای ارزیابی تولید انسولین انجام شود. توجه داشته باشید که بیشتر مبتلایان به دیابت نوع 1 نیز دارای آنتی بادی در برابر انسولین هستند.

اگر شما نیز تمایل دارید آزمایش انسولین را در منزل خود و بدون مراجعه حضوری و در معرض آلودگی قرار گرفتن انجام دهید، می توانید به سایت آنی آزما مراجعه کرده و پس از پر کردن فرم پذیرش، نسبت به انجام آزمایش در منزل با رعایت کلیه پروتکل های بهداشتی اقدام خواهد شد.