در سه ماهه دوم بارداری چه آزمایشاتی باید انجام شود

مادران عزیز آیا می دانند چرا متخصصین آزمایشاتی را در زمان های مشخص در دوران بارداری طراحی کرده اند و تاکید می کنند در زمان مشخص انجام شود؟ آیا می دانید هر کدام از تست ها چه اطلاعاتی را در اختیار پزشک قرار می دهد؟ گاها دیده می شود که والدین در انجام این آزمایشات سهل انگاری می کنند و زمانی که برای نوزاد مشکلی پیش می آید، تازه متوجه اهمیت این آزمایشات می شوند. البته به شما حق می دهیم چون غالبا اطلاعاتی در مورد آزمایشات بارداری ندارند به همین دلیل است که فکر نمی کنند کوتاهی در این زمینه چه عواقبی برای آن ها به دنبال خواهد داشت. در چندین مقاله سعی بر این داشته ایم که اطلاعات کامل در اختیار شما رقار دهیم. در این مقاله در مورد تست های باردرای در سه ماهه دوم بارداری صحبت خواهیم کرد.

آزمایش بارداری در سه ماهه دوم بارداری، اطلاعاتی را برای ارزیابی مشکلات پزشکی موجود و بالقوه در جنین و در عین حال برای نظارت بر سلامت مادر در دوران بارداری، فراهم می کند.

بسیاری از خانم ها آزمایش بارداری در سه ماهه دوم بارداری را به عنوان بخشی از مراقبت های روتین پیش از زایمان ، همراه با آزمایش تصویر برداری تشخیصی سونوگرافی انجام می دهند. این آزمایش اغلب بین هفته های 18 تا 20 بارداری انجام می گیرد. این آزمایش غیر تهاجمی، به نام سونوگرام ، ممکن است زودتر ، دیرتر یا دوباره در دوران بارداری مفید باشد تا به دنبال آن بگردید.

نشانه هایی از مشکلات اندام کودک مانند قلب و ریه ها در این آزمایش مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین ممکن است از این روش برای تعیین این که مادر باردار در چند هفتگی خود می باشد، استفاده می شود و به ارزیابی رشد و سلامت کودک کمک می کند. از پزشک مراقبت های بهداشتی خود بپرسید که در شرایط شما چه چیزی مناسب است؟

تست های عمومی در آزمایش بارداری در سه ماهه دوم

تست های عمومی در آزمایش بارداری در سه ماهه دوم را در زیر بخوانید:

غربالگری ادرار از نظر وجود پروتئین و یا گلوکز

در هر مراجعه قبل از زایمان از طریق آزمایش بارداری در سه ماهه دوم و سوم، ممکن است از مادر باردار خواسته شود نمونه ادرار تهیه کند، که معمولاً در آزمایشگاه با استفاده از نوارهای مخصوص غربالگری وجود گلوکز (قند) و یا پروتئین آزمایش می شود. اگرچه مقادیر اندکی از گلوکز و پروتئین به طور معمول در ادرار وجود دارد ، اما مقادیر زیاد می تواند یک مشکل را نشان دهد و ممکن است نیاز به آزمایش بیشتر داشته باشد.

پروتئین

سطح بالای پروتئین در ادرار در آزمایش بارداری در سه ماهه دوم علامت هشدار دهنده ای است. این امر ممکن است نشان دهنده آسیب کلیه یا بیماری باشد یا ممکن است به دلیل عواملی مثل عفونت ، دارو یا فشارهای روحی یا جسمی ایجاد شده باشد. نمونه هایی از آزمایش های اضافی که ممکن است برای تعیین علت این موضوع انجام شود شامل آزمایش 24 ساعته پروتئین ادرار ، آزمایش ادرار کامل یا کشت ادرار (برای شناسایی هر گونه باکتری یا مخمر موجود در ادرار).

نگرانی ویژه در طول سه ماهه دوم و سوم مربوط به پره اکلامپسی (گاهی اوقات به توکسمی یا فشار خون ناشی از بارداری گفته می شود) می باشد. پره اکلامپسی اختلالی است که با فشار خون بالا و مقادیر زیادی پروتئین در ادرار مشخص می شود که تقریباً در 8٪ از کل حاملگی ها رخ می دهد. علائم آن شامل تورم ، افزایش ناگهانی وزن ، سردرد و تغییر دید است. عوامل خطر شامل حاملگی اول ، بارداری با بیش از یک کودک ، سن (نوجوانان و زنان بالای 40 سال) ، نژاد آمریکایی آفریقایی ، و ابتلا به دیابت ، فشار خون بالا یا بیماری کلیه است.

این بیماری می تواند به کاهش هوا و تغذیه از طریق جفت به نوزاد منجر شود و باعث وزن کم هنگام تولد یا عوارض دیگر می شود. اگر بخواهیم این بیماری را به صورت اولیه تشخیص دهیم، با بررسی معمول فشار خون و سطح پروتئین ادرار در آزمایش بارداری در سه ماهه دوم ، مشکلات بهداشتی برای مادر و نوزاد به دلیل پره اکلامپسی قابل کنترل است.

گلوکز

سطح بالای گلوکز ادرار در آزمایش بارداری در سه ماهه دوم ممکن است نشانه دیابت تشخیص داده نشده باشد که در حال حاضر در مادر یا دیابت بارداری وجود دارد. دیابت بارداری نوعی دیابت است که می تواند در دوران بارداری ایجاد شود. آزمایش ادرار مثبت برای گلوکز معمولاً با آزمایش تأیید کننده قند خون انجام می شود ، که به طور معمول برای آزمایش بارداری در سه ماهه دوم (بین 24 تا 28 هفته بارداری) نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

(برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آزمایش ادرار و کاربرد هایی که دارد می توانید به مقاله آزمایش ادرار چیست و از آزمایش ادرار چه استفاده هایی می شود، مراجعه فرمایید.)

آزمایش قند خون و تحمل گلوکز برای بررسی دیابت حاملگی

در دوران بارداری ، برخی از زنان به دیابت حاملگی (افزایش سطح گلوکز) مبتلا می شوند که از طریق آزمایش بارداری در سه ماهه دوم تشخیص داده می شود. اگرچه این بیماری ممکن است در هر زمانی اتفاق بیفتد ، بیشتر موارد در قسمت بعدی بارداری بروز می کند. اگر افزایش قند خون در خانم باردار کنترل نشود ، باعث افزایش اندازه و وزن جنین می شود. این بیماری همچنین می توانند باعث شود کودک با گلوکز بسیار کمی متولد شود و دچار مشکلات تنفسی شود.

بیشتر خانم ها در هفته های 24 تا 28 بارداری از نظر دیابت حاملگی در آزمایش بارداری در سه ماهه دوم بررسی می شوند. بعضی اوقات ، اگر مادر مشکوک به دیابتی که از قبل موجود است یا در نظر گرفته می شود که بالاتر از حد متوسط باشد ، آزمایش دیابت در اوایل بارداری انجام می شود.

عوامل خطر دیابت عبارتند از:

– سن بالاتر

– قومیت با میزان دیابت بالاتر از قبیل تبار اسپانیایی ، بومی آمریکا ، جنوبی یا آسیای شرقی ، تبار جزایر اقیانوس آرام یا اقیانوس آرام

– چاقی

– سابقه خانوادگی دیابت

– سابقه قبلی دیابت حاملگی در بارداری قبلی

توصیه ها

چندین سازمان بهداشتی توصیه می کنند که پس از گذشت 24 هفته از بارداری ، تمام زنان باردار از نظر دیابت بارداری تحت معاینه قرار گیرند. غربالگری را با استفاده از تاریخچه بیمار ، عوامل خطر یا تست های آزمایشگاهی در غالب آزمایش بارداری در سه ماهه دوم توصیه می کنند.

تست آزمایشگاهی ممکن است شامل یک مرحله یا دو مرحله باشد:

تست تحمل گلوکز 2 ساعته و یک مرحله ای (OGTT) در آزمایش بارداری در سه ماهه دوم: پس از اندازه گیری سطح گلوکز ناشتا ، به مادر باردار دوز 75 گرم گلوکز برای نوشیدن داده می شود و میزان گلوکز خون او در 1 ساعت و 2 ساعت پس از خوردن این دوز اندازه گیری می شود. برای تشخیص دیابت بارداری فقط باید یکی از این مقادیر بالاتر از مقدار طبیعی باشد.

تست دو مرحله ای در آزمایش بارداری در سه ماهه دوم: آزمایش چالش گلوکز را به عنوان یک غربالگری انجام دهید: به مادر مقدار 50 گرم گلوکز برای نوشیدن داده می شود و میزان قند خون وی پس از 1 ساعت اندازه گیری می شود.

اگر آزمایش چالش گلوکز غیر طبیعی است ، یک تست تحمل گلوکز خوراکی 3 ساعته انجام دهید. بعد از اندازه گیری سطح گلوکز ناشتا مادر، مقدار 100 گرم گلوکز به او داده می شود و گلوکز او در فواصل زمانی معین سنجیده می شود. اگر حداقل دو سطح گلوکز در آزمایشات ناشتا، 1 ساعت ، 2 ساعت یا 3 ساعت بالاتر از حد معینی باشد ، پس از آن تشخیص دیابت حاملگی انجام می شود.

اکثر سازمان های مرتبط امروزه رویکرد دو مرحله ای را توصیه می کنند ، جامعه غدد درون ریز رویکرد یک مرحله ای را توصیه می کند ، و انجمن دیابت آمریکا (ADA) می گوید یا رویکرد یک مرحله ای یا دو مرحله ای مناسب است.

برای زنان مبتلا به دیابت حاملگی ، کنترل رژیم غذایی و یا تزریق انسولین در طول بقیه دوران بارداری ممکن است لازم باشد که سطح گلوکز را به حد طبیعی برساند. در بیشتر موارد ، دیابت حاملگی پس از زایمان از بین می رود ، اما زنانی که به دیابت بارداری مبتلا هستند ، در بارداری های بعدی و ابتلا به دیابت در آینده بیشتر در معرض خطر ابتلا خواهند بود. برخی از سازمان ها ، از جمله ACOG و ADA ، توصیه می كنند كه زنان مبتلا به دیابت حاملگی 6 تا 12 هفته پس از زایمان برای دیابت كه همچنان ادامه دارد ، معاینه شوند.

هورمون تحریک کننده تیروئید در صورتی که مادر باردار سابقه بیماری تیروئید را داشته باشد

یکی دیگر از تست های آزمایش بارداری در سه ماهه دوم بررسی هورمون های تیروئیدی می باشد. بارداری باعث ایجاد تغییرات عادی در عملکرد بسیاری از غدد درون ریز می شود ، اما تأثیر قابل توجهی در غده تیروئید دارد و باعث تولید هورمون هایی مانند تیروکسین (T4) و تریودوتیرونین (T3) می شود که برای رشد جنین و همچنین سلامت مادر حیاتی است.

زنان با بیماری شناخته شده تیروئید در صورت حاملگی، معمولاً نیاز به نظارت دقیق دارند. یک پزشک متخصص ممکن است از آزمایش بارداری در سه ماهه دوم و سایر آزمایشات برای بررسی هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH) استفاده کند تا عملکرد تیروئید مادر را در تمام دوران بارداری خود کنترل کند. TSH در پاسخ به سطح پایین T4 یا T3 توسط هیپوفیز ، یک غده کوچک در مغز تولید می شود. افزایش سطح TSH در خانم هایی که جایگزین هورمون تیروئید می شوند ممکن است به معنای افزایش دوز هورمون آنها باشد.

برخی از غربالگری های زنان باردار در سه ماهه اول (یا حتی قبل از بارداری) برای بررسی افزایش TSH حتی اگر سابقاً بیماری تیروئید نداشته باشند، انجام می گیرد. این امر به این دلیل است که درصد قابل توجهی از زنان ممکن است دچار اختلال تیروئید اساسی باشند که مشکوک نیست و باعث ایجاد مشکلاتی در دوران بارداری خواهد شد. با این حال ، اکثر دستورالعمل ها این کار را به صورت ضروری توصیه نمی کنند.

آزمایش بارداری در سه ماهه دوم برای بررسی ناهنجاری های جنینی

آزمایش بارداری در سه ماهه دوم برای بررسی ناهنجاری های جنینی را در زیر بخوانید:

غربالگری سرمی مادر

پس ازگذشت 15 تا 20 هفته از بارداری، آزمایش بارداری در سه ماهه دوم برای بررسی سندرم داون و نقص لوله عصبی مانند اسپینا بیفیدا درخواست داده شود. در پانل غربالگری تست هایی برای آلفا-فیتوپروتئین (AFP) ، گنادوتروپین کوریونی انسان (hCG) ، استریول غیر کونژوگه و بعضی اوقات اینهیبین A وجود دارد. (بسته به تعداد نشانگرهای مورد استفاده ، آزمایش ممکن است یک نشانگر سه گانه یا چهارگانه نیز باشد). این پانل غربالگری خون در آزمایش بارداری در سه ماهه دوم فرصتی را برای ارزیابی خطر بروز این شرایط بدون انجام عمل آمنیوسنتز که روشی تهاجمی تر است، فراهم می کند. در بیشتر موارد ، فقط بیمارانی که نتایج غربالگری خون آنها نشان دهنده یک مشکل بالقوه است ، نیاز به آمنیوسنتز دارند.

در طول سه ماهه دوم ، انتظار می رود که سطح AFP و استریول غیر کونژوگه افزایش یابد ، مقدار hCG کاهش یابد و مقدار اینهیبین A نسبتاً ثابت بماند.

AFP توسط جنین تولید می شود و سپس به خون مادر منتقل می شود. جنین با نقص لوله عصبی دارای یک محل باز شدگی در ستون فقرات یا سر خود است که اجازه می دهد تا مقدار بیشتری از AFP وارد جریان خون مادر شود. AFP بالا نیز می تواند ناشی از جنین های متعدد ، محاسبه اشتباه از سن حاملگی ، نقص دیواره شکم یا دلیل ناشناخته باشد. ممکن است سونوگرافی برای تعیین سن جنین و تأیید تعداد جنین درخواست شود.

در حاملگی هایی که جنین دارای نقص کروموزومی است که باعث سندرم داون می شود ، نتایج غربالگری سه گانه یا چهارگانه نشانگر تمایل به نشان دادن کاهش سطح AFP و استریول غیرکونژوگه و افزایش سطح hCG و اینهیبین A دارد.

نتایج آزمایش بارداری در سه ماهه دوم براساس سن ، وزن و پیشینه قومیتی مادر تفسیر می شود تا خطر ابتلای کودک به نقص لوله عصبی یا اختلال کروموزومی بررسی شود. از بین تمام موارد گزارش شده از افزایش AFP ، تنها درصد بسیار کمی از نوزادان واقعاً نقص دارند. اما اگر نتیجه آزمایش غیرطبیعی است ، باید با یک مشاور ژنتیک برای گفتگو درباره آمنیوسنتز مشورت کنید تا بیشتر احتمال بروز نقص هنگام تولد را ارزیابی کند.

آمنیوسنتز

تجزیه و تحلیل مایع آمنیوتیک در آزمایش بارداری در سه ماهه دوم برخی از نقایص هنگام تولد و بیماری های ژنتیکی ، از جمله برخی ناهنجاریهای کروموزومی (مانند سندرم داون) و نقص لوله عصبی (آنانسفالی یا اسپینا بیفیدا) را تشخیص می دهد.

این آزمایش اغلب بین 15 تا 20 هفته حاملگی (معمولاً حدود هفته 16) به یک خانم باردار تحت هر یک از شرایط زیر ارائه می شود:

– 35 سال یا بالاتر

– سابقه خانوادگی شدیدی از اختلال ژنتیکی والدین وجود دارد.

– والدین هر دو ژن برای یک اختلال ارثی را دارند.

– نتایج آزمایشات غربالگری در آزمایش بارداری در سه ماهه دوم حاکی از افزایش خطر ناهنجاری جنین است.

– یک فرزند قبلی در خانواده نقص تولد یا مشکل کروموزومی دارد.

آمنیوسنتز همچنین ممکن است بعد از 32 هفته حاملگی انجام شود تا به ارزیابی میزان رشد ریه در نوزادان در معرض خطر زایمان زودرس بپردازد.

در طی این روش، سوزنی از طریق دیواره های شکم و رحم و داخل کیسه ی نازک دیواره ای از مایعی که جنین در حال توسعه را احاطه کرده است ، وارد می شود. مقدار کمی از مایع آمنیوتیک خارج می شود. این مایع حاوی AFP است که توسط نوزاد و سلول های جنین تولید می شود. سلولهای جنین را می توان از نظر ناهنجاری های کروموزومی یا ژنتیکی آزمایش کرد.

تجزیه و تحلیل ژن ممکن است بر اساس سابقه خانوادگی (به عنوان مثال کودک دیگری که با نقص یا هموگلوبینوپاتی متولد شده است) یا بر اساس نتایج آزمایش غربالگری انجام شده بر روی والدین انجام شود (مانند فیبروز کیستیک). تقریباً دو هفته برای تکمیل آزمایش لازم است.

در آمنیوسنتز ریسک کمی وجود دارد که ممکن است سوزن وارد شده در کیسه آمنیوتیک کودک را سوراخ کند ، باعث شود مقدار کمی از نشت مایعات آمنیوتیک ایجاد شود ، باعث عفونت شود و در موارد نادر باعث سقط جنین شود.

اگر شما نیز تمایل دارید آزمایش بارداری در سه ماهه دوم را در منزل خود و بدون مراجعه حضوری و در معرض آلودگی قرار گرفتن انجام دهید، می توانید به سایت آنی آزما مراجعه کرده و پس از پر کردن فرم پذیرش، نسبت به انجام آزمایش در منزل با رعایت کلیه پروتکل های بهداشتی اقدام خواهد شد.