ما هر روز و هر لحظه در معرض میکروب های زیادی قرار دارید که با ورود به بدن، می توانند بیماری هایی را ایجاد کنند. باکتری ها، قارچ ها و ویروس ها مهمترین میکروب ها هستند که بسته به قدرت فعالیت خود و قدرت سیستم ایمنی بدن می توانند منجر به بیماری شوند. به هر حال این مسئله طبیعی است که میکروب ها وارد بدن شوند. حتی در حین تنفس هوا در زمان پیاده روی این موجوات معلق در هوا وارد بدن می شوند اما به این معنا نیست که همه ان ها بیماری زا هستند. اگر ویروس ها وارد بدن شده و تعداد و قدرت آن ها بیش از قدرت سیستم ایمنی بدن باشدف منجر به عفونت های ویروسی خواهد شد. اگر عفونت سشریعا رفع نشود، شرایط خطرناک شده و به اندام های بدن آسیب وارد می کند. این مسئله زمانی حادتر می شود که عفونت به بافت های تنفسی قلبی سرایت کند. آزمایش های عفونت ویروسی، میزان عفونت و شرایط بدن را تعیین می کنند.

لیست آزمایش عفونت های ویروسی و کاربرد آنها

آزمایش عفونت های ویروسی یکی از آزمایش های پر کاربرد در آنی آزما می باشد که به صورت غیر حضوری و به وسیله درخواست اینترنتی پذیرش شده و در محل کار یا خانه، خون گیری آن انجام می شود. این آزمایش به صورت پنل بوده و شامل مجموعه ای از آزمایش های مختلف می باشد که برای تشخیص و همچنین بررسی روند درمان برخی بیماری های ویروسی کاربرد دارد.

ویروس ها میکروب های بسیار ریزی هستند که تنها در داخل سلول های زنده قابل تقسیم شدن هستند، و به راحتی می توانند تمام انواع موجودات زنده را آلوده کنند. از آزمایش عفونت های ویروسی برای بررسی احتمال آلوده شدن فرد به یک نوع ویروس خاص استفاده می شود. از این آزمایش همچنین برای بررسی نحوه اثر گذاری داروها و پیگیری روند درمان یا عود مجدد بیماری در فرد استفاده می شود.

آزمایش عفونت های ویروسی

انواع مختلفی از ویروس ها وجود دارند که می توانند باعث ایجاد بیماری در فرد شوند. در نتیجه از انواع مختلفی از آزمایش ویروسی برای بررسی این ویروس ها استفاده می شود. برخی از عوامل مختلف ویروسی که می توانند باعث ایجاد بیماری در فرد شوند عبارتند از:

  1. ویروس ایدز:

ویروس ایدز یا اچ آی وی (HIV) یکی از خطرناک ترین و کشنده ترین ویروس های انسانی است که سلول های ایمنی فرد را مورد هدف قرار می دهد و در پنل آزمایش عفونت های ویروسی مورد بررسی قرار می گیرد.  از جمله مواردی که انجام آزمایش ویروسی ایدز را ضروری می سازد، میزان کشنده بودن آن و همچنین قدرت انتقال و پخش شدن سریع و راحت ویروس می باشد.

شما در بیماری ایدز ممکن است به ویروس آلوده شده باشید اما هیچ علامت بالینی خاصی در شما ایجاد نشده باشد و در طی این مدت ویروس را از طریق مایعات بدن خود مثل خون، به عزیزان و نزدیکان خود نیز انتقال دهید. پس آگاهی از ابتلا و رعایت برخی نکات به منظور پیشگیری از ابتلا سایر افراد در بیماری ایدز از اهمیت بسیار بالایی برخوردار می باشد.

در بیماری ایدز پس از اینکه فرد به بیماری مبتلا شد، یک دوره 2 هفته تا 6 ماهه برای بروز علائم این بیماری در فرد مورد نیاز است که در این دوره فرد علی رغم ابتلا به ویروس، هیچ علائمی از خود نشان نمی دهد که به آن دوره نهفتگی گفته می شود. در دوره نهفتگی، تا زمانی که سیستم ایمنی بدن بتواند ویروس را  شناسایی کرده و به آن پاسخ دهد، حدود 3 ماه زمان نیاز دارد. پس از گذشت حدود 3 ماه، سیستم های ایمنی بدن می توانند آنتی ژن های سطحی ویروس را شناسایی کرده و بر علیه آن تولید آنتی بادی نمایند. با تولید آنتی بادی و اندازه گیری آن در آزمایش ویروسی، ابتلا یا عدم ابتلا فرد به ایدز مشخص می گردد.

ویروس ایدز

در نتیجه بهترین زمان برای انجام آزمایش ویروسی ایدز پایان این دوره نهفتگی و ترشح مقادیر کافی از آنتی بادی علیه ویروس می باشد که حداقل به 3 ماه زمان نیاز دارد.

به‌طور کلی برای انجام آزمایش ویروسی ایدز، سه گروه اصلی آزمایش خون وجود دارد. این سه نوع آزمایش عبارتند از آزمون آنتی‌بادی (پادتن)، آزمون آنتی‌ژن و آزمون سنجش مقدار. در آزمایش آنتی‌بادی، وجود آنتی‌بادی یا پادتن تولید شده و موجود در خون توسط گلبول‌های سفید دستگاه ایمنی بررسی می‌شود.

آزمایش آنتی‌بادی یا پادتن دو گونهٔ اصلی است که عبارتند از الایزا (Elisa) و وسترن بلات (Western blolt). اگر در آزمایش الایزا، نتیجهٔ مثبت به دست آید، برای اطمینان و نتیجهٔ قطعی، باید آزمون وسترن بلات هم انجام شود. در مجموعهٔ آزمایش‌های آنتی‌بادی، آزمایش سریع یا رپید تست (Rapid test) نیز وجود دارد که نتیجهٔ آن در ۱۰ تا ۲۰ دقیقه آماده می‌شود و برای اطمینان، باید دوبار انجام شود.

در آزمایش آنتی‌ژن، خون از نظر حضور خود ویروس مورد بررسی قرار می‌گیرد. آزمایش‌های آنتی‌ژن نیز دو گروه هستند: RT-PCR و P24.

آزمایش PCR، ژنوم ویروس در خون فرد را مورد بررسی قرار می‌دهد و اندکی گران‌تر است و امکان  وجود جواب کاذب نیز در آن وجود ندارد.

  1. هپاتیت:

یکی دیگر از بیماری های ویروسی خطرناک و نسبتا شایع که با  آزمایش عفونت های ویروسی مورد بررسی قرار می گیرد، هپاتیت می باشد. هپاتیت به بیماری التهابی کبد گفته می شود. کبد نقش های متعددی در بدن دارد و آسیب دیدن می تواند خسارت های جبران ناپذیری برای فرد به همراه داشته باشد.

عفونت های ویروسی که می توانند باعث التهاب کبد و هپاتیت گردند، به 5 گروه تقسیم می شوند با حروف انگلیسی A تا E نام گذاری می شوند و هریک دارای ویژگی های منحصر به فرد خود می باشد. هپاتیت های A و E از طریق آب و مواد غذایی به بدن فرد انتقال می یابند در حالی که هپاتیت B، C و D از طریق خون و مایعات بدن به افراد منتقل می گردد.

به طور کلی تست های الایزا و روش های مولکولی مختلفی برای شناسایی این گروه از ویروس ها در قالب پنل آزمایش ویروسی هپاتیت تعریف شده اند. از انواع گروه های ویروس هپاتیت، آزمایش های هپاتیت گروه B و C  بسیار شایع تر هستند. این گروه از هپاتیت ها دارای عوارض کبدی بسیار شدیدی می باشند که در صورت تشخیص دیر هنگام و عدم درمان مناسب، امکان مرگ نیز برای فرد وجود دارد.

هپاتیت

در آزمایشات مربوط به گروه B هپاتیت در پنل آزمایش عفونت های ویروسی، آزمایشات مختلفی وجود دارد که ضمن تعیین ابتلا یا عدم ابتلای فرد، می توانند تعیین کننده مرحله بیماری و میزان پیشرفت هپاتیت نیز باشد.

از آزمایش HBsAg یا آنتی ژن سطحی هپاتیت B، از آنتی بادی های آزمایشگاهی برای شناسایی آنتی ژن های سطحی ویروس استفاده می شود. نتیجه مثبت بیانگر وجود ویروس در بدن می باشد.

از آزمایش HBsAb یا آنتی بادی پروتئین سطحی ویروس هپاتیت B، برای بررسی میزان آنتی بادی تولید شده علیه ویروس استفاده می شود. در صورت استفاده از واکسن، میزان این آنتی بادی افزایش خواهد یافت ولی HBsAg  همچنان منفی خواهد بود.

آزمایش HBeAb و HBcAb نیز به ترتیب برای بررسی آنتی بادی های تولید شده بر علیه شاخص های آنتی ژنیک هسته و پوشش ویروس استفاده می گردد. این دو آزمایش بیانگر میزان پیشرفت بیماری و احتمال سیروز کبدی هستند.

آزمایش ویروسی

برای ویروس هپاتیت C نیز از آزمایشات مربوط به آنتی ژن آنتی بادی در الایزا یا کمی لومینسانس برای ردیابی این ویروس استفاده می گردد.

علائم مریوط به بیماری هپاتیت که باعث تجویز این آزمایشات در پنل آزمایش ویروسی می شوند عبارتند از:

  • خستگی
  • علائم شبیه به سرما خوردگی
  • درد شکم
  • ادرار تیره رنگ
  • و علائم کبدی دیگر

پس از غربالگری اولیه ویروس در آزمایش عفونت های ویروسی، از تست هایی مانند سونوگرافی و بیوپسی نیز برای تایید آن استفاده می شود. درمان این بیماری نیز به وسیله داروهای ضد ویروسی مختلف و پرهیز از نوشیدن و خوردن برخی مواد غذایی مانند الکل می باشد.

در حالت کلی، در صورتی که تیتر آنتی بادی شما بر علیه ویروس هپاتیت پایین باشد، باید واکسن سه نوبتی یا حداقل تک نوبتی بر ضد هپاتیت را دریافت کرده باشید.   با این وجود هر گونه رابطه مشکوک یا تماس با خون و مایعات بدن افراد مشکوک به هپاتیت، باید از آزمایش های ذکر شده استفاده نمایید.

 بیماری های ویروسی

تست HPV یا پاپیلوما ویروس انسانی

یکی دیگر از تست های موجود در پنل آزمایش عفونت های ویروسی، تست HPV می باشد. از این تست بیشتر برای غربالگری سرطان های رحمی و سرویکال استفاده می شود. در این آزمایش به جای سنجش یک تومور مارکر یا ماده نشان دهنده سرطان، خود پاپیلوما ویروس مورد آزمایش قرار می گیرد. در صورت وجود ویروس در ترشحات مربوط به واژن، فرد به احتمال زیاد به سرطان رحم دچار شده یا خواهد شد.

در آزمایش عفونت های ویروسی پاپیلوما ویروس، علاوه بر احتمال وجود سرطان رحم، علت ایجاد مواردی مثل زگیل تناسلی یا سلول های غیر طبیعی در ناحیه رحم نیز مورد بررسی قرار می گیرد که در صورت وجود عفونت ویروسی، مشخص می شود.

تست پاپیلوما ویروس یا HPV به صورت کلی در صورتی توسط پزشک درخواست می شود که:

  • آزمایش پاپ اسمیر فرد دارای نتایج غیر طبیعی باشد. در این حالت، سلولهای سنگفرشی غیر معمولی (ASCUS) مشاهده می شود.
  • سن فرد 30 یا بالاتر از 30 سال باشد.

روش های مختلفی برای بررسی وجود یا عدم وجود ویروس پاپیلوما وجود دارد. یکی از راحت ترین روش های آزمایشگاهی بررسی این ویروس، سنجش میزان آنتی بادی تولیدی بر علیه ویروس می باشد. در این روش از الایزا و واکنش آنتی بادی آنتی ژن برای بررسی میزان تولید آنتی بادی بر علیه ویروس استفاده می شود.

روش دقیق تر برای تعیین وجود ویروس در ناحیه تناسلی، انجام PCR و بررسی ژن های مخصوص به ویروس است. در این روش کمترین مقدار ویروسی نیز شناسایی می شوند و دارای دقت و صحت جواب نسبتا بالایی می باشد.

تشخیص وجود پاپیلوما ویروس در بدن شما، به تعیین راه کارهای درمانی مناسب و همچنین پیشگیری از درمان های اشتباه و حتی به پیشگیری از ابتلا به بیماری های خطرناکی مثل سرطان رحم، کمک شایانی می نماید.

همکاران ما در آزمایشگاه آنلاین آنی آزما آماده هستند تا در هر مکانی و هر زمانی آزمایشات مربوط به ویروس HPV را از شما نمونه برداری کرده و در کوتاه ترین زمان ممکن، با دقت بالا جواب آزمایش شما را به صورت آنلاین و غیر حضوری به دست شما برسانند.

آزمایش عفونت های ویروسی

آزمایش EBV یا ویروس اپشتن بار

آزمایش EBV نیز جزو تست های پنل آزمایش عفونت های ویروسی می باشد که برای تشخیص حضور ویروس اپشتن بار در بدن استفاده می شود. این ویروس جزو هرپس ویروس ها دسته بندی می شود و یکی از شایع ترین ویروس های آلوده کننده انسان در سرتاسر جهان می باشد.

این بیماری در سنین کودکی و جوانی مشکل خاصی برای فرد ایجاد نمی کند و دارای علائم خفیفی می باشدو اما از سنین 35 تا 50 سال به بعد، باعث ایجاد بیماری به نام مونونوکلئوز عفونی در فرد می شود.

این بیماری، همچنین به نام ” بیماری بوسه ” معروف است که از طریق غدد بزاقی به فرد دیگر انتقال می یابد و انتقال از طریق خون و سایر مایعات بدن بسیار نادر و غیر طبیعی می باشد.

از آنتی بادی های موجود در بدن فرد در پاسخ به عفونت احتمالی، برای تشخیص ابتلا یا عدم ابتلای فرد به بیماری استفاده می شود.

انجام آزمایشات خونی برای تشخیص این ویروس توصیه می گردد. در این آزمایشات که از آزمایش ویروسی برای شناسایی آن استفاده می شود، آنتی بادی های تولید شده توسط بدن بر علیه آنتی ژن های ویروسی مورد بررسی و مطالعه قرار می گیرد.

همچنین از آزمایش های ژنتیکی که مستقیما DNA و ماده ژنتیکی ویروس را تشخیص می دهد، برای شناسایی احتمال وجود ویروس استفاده می گردد.

لازم به ذکر است به علت احتمال ابتلای افراد در سنین پایین به این نوع ویروس، تیتر آنتی بادی نسبتا کم نمی تواند بیانگر آلودگی احتمالی باشد و نوع IgM آن و مثبت شدن این آنتی بادی بیانگر عفونت اخیر خواهد بود.

در صورتی که فرد هر یک از علائم زیر را داشته باشد، می توان از تست EBV برای بررسی احتمال ابتلا فرد استفاده نمود. این علائم عبارتند از:

  • تب
  • گلودرد
  • تورم غدد لنفاوی
  • سردرد
  • خستگی
  • گردن سفت شده
  • بزرگ شدن طحال

وجود هر یک از علائم بالا می تواند بیانگر احتمال ابتلا به EBV باشد که با تست های پنل آزمایش ویروسی به راحتی و در کمترین زمان قابل تشخیص و درمان می باشد.

تست آنتی بادی

آنتی بادی ها موادی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با یک عفونت ویروسی خاص ساخته می شوند. آنتی بادی ها به سلول آلوده به ویروس می چسبند و باعث از بین رفتن ویروس می شوند. این آزمایش به دنبال آنتی بادی برای یک عفونت ویروسی خاص است. به طور کلی بر روی نمونه خون انجام می شود. اگر آنتی بادی پیدا شود، این آزمایش عفونت ویروسی می تواند نشان دهد که آیا فرد اخیراً آلوده شده است یا در گذشته.

تست تشخیص آنتی ژن ویروسی

آنتی ژن های ویروسی در سطح سلول های آلوده به یک ویروس خاص رشد می کنند. آزمایش تشخیص آنتی ژن ویروسی بر روی نمونه ای از بافتی که ممکن است عفونی شده باشد انجام می شود. همچنین آنتی‌بادی‌های دارای برچسب خاص (با رنگ یا ردیاب) که به آن آنتی‌ژن‌های ویروسی متصل می‌شوند با نمونه مخلوط می‌شوند. آنتی بادی های برچسب گذاری شده را می توان با استفاده از نور مخصوص (یا روش دیگر) مشاهده کرد. اگر آنتی بادی های برچسب زده شده به سلول ها متصل شوند، سلول ها به ویروس آلوده می شوند.

کشت ویروسی

این آزمایشی برای یافتن ویروسی است که می تواند باعث عفونت شود. نمونه‌ای از مایع یا بافت بدن به سلول‌های خاصی که برای رشد ویروس استفاده می‌شوند، اضافه می‌شود. اگر هیچ ویروسی سلول ها را آلوده نکند، کشت منفی است. اگر ویروسی که می تواند باعث عفونت شود سلول ها را آلوده کند، کشت مثبت است. کشت ویروسی ممکن است چندین هفته طول بکشد تا نتایج را نشان دهد.

آزمایش تشخیص DNA یا RNA ویروسی

این نوع آزمایش با استفاده از نمونه‌ای از بافت یا خون یا مایعات دیگر (مانند مایع نخاعی)، ماده ژنتیکی (DNA یا RNA) یک ویروس خاص را جستجو می‌کند. این آزمایش می‌تواند دقیقاً ویروس عامل عفونت را نشان دهد.

انواع مختلفی از نمونه ها برای آزمایش ویروسی از جمله خون، آزمایش ادرار و مدفوع، بافت اندام، مایع نخاعی و بزاق استفاده می شود. نوع نمونه مورد استفاده برای آزمایش به نوع عفونتی که ممکن است وجود داشته باشد بستگی دارد.

انواع آزمایش عفونت های ویروسی

آزمایش EBV یا ویروس اپشتن بار

 

آزمایش عفونت های ویروسی برای چه مواردی استفاده می شود؟

آزمایش عفونت های ویروسی ممکن است برای ویروس هایی مانند:

  • هرپس سیمپلکس.
  • ابله مرغان. این امر توسط نوعی ویروس تبخال به نام ویروس واریسلا-زوستر (VZV) ایجاد می شود. ممکن است یک آزمایش ویروسی انجام شود تا مشخص شود که آیا فرد پس از تزریق واکسن آبله مرغان از ابتلا به آن مصونیت پیدا کرده است یا خیر.
  • (RSV): ویروس سنسیشیال تنفسی .
  • ویروس اپشتین بار
  • سیتومگالوویروس (CMV).
  • روتاویروس
  • هپاتیت
  • زگیل تناسلی (ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV).
  • آنفولانزا (آنفولانزا).
  • ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV).
  • و ویروس BK

 

آزمایش عفونت های ویروسی به چه منظوری انجام می شود؟

این آزمایش ها برای موارد زیر انجام می شود:

  • باید عفونت ویروسی را پیدا کنید که علائم ایجاد می کند.
  • آزمایش عفونت های ویروسی فرد را پس از قرار گرفتن در معرض ویروس بررسی می کند. به عنوان مثال، یک آزمایش ویروسی ممکن است پس از اینکه یک متخصص بهداشتی به طور تصادفی با یک سوزن حاوی خون آلوده گیر کرد انجام شود تا ببیند آیا او به ویروس آلوده شده است یا خیر.
  • برای جلوگیری از اهدای خون آلوده، عفونت ویروسی را در اهداکننده خون بالقوه پیدا کنید.
  • عفونت ویروسی را در عضوی که قرار است پیوند شود پیدا کنید.
  • یک زن باردار را آزمایش کنید که در معرض خطر بالایی برای انتقال یک عفونت ویروسی جدی به نوزادش است.
  • بررسی کنید که آیا فرد نسبت به یک ویروس خاص مصونیت دارد یا خیر.

آماده شدن برای آزمایش عفونت های ویروسی

آماده شدن برای آزمایش عفونت های ویروسی به نوع عفونتی که ممکن است وجود داشته باشد و نمونه ای که آزمایش می شود بستگی دارد. متخصص بهداشت قبل از آزمایش هر دستورالعمل خاصی را به شما می دهد.

آماده شدن برای آزمایش عفونت های ویروسی

آزمایش عفونت های ویروسی چگونه انجام می شود؟

  • می توان نمونه ها را به روش های مختلفی جمع آوری کرد.
  • می توان نمونه خون را از ورید بازو گرفت.
  • نمونه بافت را می توان مستقیماً از عفونت گرفت، مانند سواب گلو یا خراش دادن پوست.
  • ممکن است نمونه ای از مدفوع، ادرار یا شستشوی بینی گرفته شود.
  • نمونه ای از مایع نخاعی را می توان از طریق سوراخ کمری (تپ نخاعی) برداشت.
  • ممکن است نمونه بیوپسی با استفاده از سوزن یا ابزار دیگر گرفته شود.

آزمایش عفونت های ویروسی چه احساسی دارد؟

میزان ناراحتی یا درد شما بستگی به روشی دارد که برای جمع آوری نمونه برای آزمایش استفاده می شود. به طور کلی، آزمایش ویروسی دردی ایجاد نمی کند یا درد بعد از آزمایش از بین می رود.

خطرات احتمالی آزمایش عفونت های ویروسی

به طور کلی، احتمال مشکلات از آزمون بستگی به روش مورد استفاده برای جمع آوری نمونه برای آزمایش دارد. پزشک شما می تواند در مورد خطرات خاص آزمایش با شما صحبت کند.

نتایج آزمایش عفونت های ویروسی

یک آزمایش عفونت های ویروسی برای یافتن ویروس های عامل عفونت انجام می شود. ممکن است حداقل 1 روز یا تا چند هفته طول بکشد تا نتایج آزمایش به دست آید. نتایج برخی از آزمایشات ویروسی (آزمایش آنتی بادی یا آنتی ژن) به صورت تیتر گزارش می شود. تیتر اندازه‌گیری است که نشان می‌دهد قبل از اینکه آنتی‌بادی‌ها یا آنتی‌ژن‌های ویروسی دیگر شناسایی نشوند، چقدر نمونه را می‌توان رقیق کرد.

بسته به نوع ویروس، ممکن است هفته ها طول بکشد تا آنتی بادی ها پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ایجاد شوند. در این شرایط، نتایج آزمایش ممکن است در اوایل دوره عفونت منفی باشد. به این نتیجه آزمایش منفی کاذب می گویند. برای بررسی مجدد عفونت ویروسی ممکن است بعداً نیاز باشد نمونه خون دیگری گرفته شود. تیتر آنتی بادی که طی 3 هفته از نمونه اول تا نمونه دوم بالاتر می رود به این معنی است که عفونت اخیرا رخ داده است.

آزمایش عفونت های ویروسی

طبیعی (نتایج که عفونت ویروسی را نشان نمی دهند منفی نامیده می شوند): آزمایش آنتی بادی: هیچ آنتی بادی برای ویروس یافت نشد.
تست تشخیص آنتی ژن ویروسی: هیچ آنتی ژن ساخته شده توسط عفونت ویروسی یافت نشد.
کشت ویروسی: هیچ عفونت ویروسی در کشت دیده نمی شود.
آزمایش تشخیص DNA یا RNA ویروسی: هیچ DNA یا RNA ویروسی یافت نشد.
غیر طبیعی (نتایج نشان دهنده عفونت ویروسی مثبت نامیده می شود): آزمایش آنتی بادی: آنتی بادی برای یک ویروس یافت می شود. اما اگر آزمایش دوم آنتی بادی انجام دهید و نتایج بالاتر از آزمایش اول نباشد، ممکن است به این معنی باشد که عفونت در گذشته رخ داده است و اکنون مشکلی نیست.
تست تشخیص آنتی ژن ویروسی: آنتی ژن های ویروسی یافت می شود.
کشت ویروسی: تغییراتی در کشت ویروس رخ می دهد که نشان دهنده عفونت ویروسی است.
آزمایش تشخیص DNA یا RNA ویروسی: DNA یا RNA ویروسی یافت می شود.

چه چیزی بر آزمایش عفونت های ویروسی تاثیر می گذارد؟

دلایلی که ممکن است نتوانید آزمایش عفونت های ویروسی را انجام دهید یا اینکه چرا نتایج ممکن است مفید نباشد شامل مصرف داروهای ضد ویروسی است.

آزمایش مثبت کاذب

گاهی اوقات نتایج مثبت تست تشخیص آنتی بادی یا آنتی ژن توسط ارگانیسم هایی غیر از ویروس ایجاد می شود. این واکنش متقاطع نامیده می شود که منجر به نتیجه آزمایش مثبت کاذب می شود. آزمایشی که عفونت ویروسی را نشان می‌دهد ممکن است نیاز به تأیید با آزمایش‌های بیشتری داشته باشد.

گاهی اوقات یک نوزاد متولد نشده (جنین) یا نوزاد تازه متولد شده برای چندین نوع عفونت (از جمله عفونت های ویروسی) به طور همزمان آزمایش می شود. این آزمایش TORCH (برای توکسوپلاسموز، سایر عفونت ها، سرخجه، سیتومگالوویروس و تبخال) نامیده می شود. تست TORCH نشان می دهد که آیا جنین یا نوزاد تازه متولد شده به هر یک از این عفونت ها مبتلا هستند یا خیر.

آزمایش منفی کاذب

بسته به نوع ویروس، ممکن است هفته ها طول بکشد تا آنتی بادی ها پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ایجاد شوند. در این موارد، نتایج آزمایش ممکن است در اوایل دوره عفونت منفی باشد. به این نتیجه آزمایش منفی کاذب می گویند. برای بررسی مجدد عفونت ویروسی ممکن است بعداً نیاز به نمونه خون دیگری گرفته شود. تیتر آنتی بادی که طی 3 هفته از نمونه اول تا نمونه دوم بالاتر می رود معمولاً به این معنی است که عفونت اخیراً رخ داده است.

آزمایش‌هایی در دسترس هستند که می‌توانند بسیاری از ویروس‌ها را از یک نمونه مایع بدن شناسایی کنند. به عنوان مثال، یک آزمایش می تواند 12 ویروس مختلف را که ممکن است باعث عفونت ریه شوند، شناسایی کند.

تست ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV).

نتیجه گیری

آزمایشگاه آنلاین آنی آزما با بهره گیری از کادر خون گیر مجرب در محل کار یا خانه شما آماده  انجام آزمایشات و نمونه گیری در منزل شما می باشد.