در مورد سرطان پروستات ، بیشتر بدانید

پروستات، یک غده کوچک گردویی شکل در مردان است که مجرای ادرار فوقانی را احاطه نموده و بخشی از مایع منی را تولید می کند. متاسفانه سرطان پروستات یکی از شایع ترین مشکلاتی است که در سال های اخیر در مردان شایع شده و با افزایش سن، آمار بیشتر می شود. این سرطان همیشه خطرناک نیست. در برخی از افراد سرعت پیشروی آن زیاد بوده و در نتیجه به شدت خطرناک است اما در برخی دیگر، سرطان خوش خیم است و به آهستگی پیش می رود. آنچه که اهمیت دارد، تشخیص به موقع سرطان است که بتوان از هر مرحله ای، بیماری را کنترل نمود. لازم است مردان اطلاعات کافی در مورد سرطان پروستات و عواملی که در بروز آن نقش دارند، داشته باشند. به شما توصیه می کنیم این مقاله را با دقت مطالعه نمایید تا با آگاهی کامل، به سلامت خود بیشتر اهمیت دهید.

سرطان پروستات رشد غیرقابل کنترل سلول ها در پروستات است. پروستات یک غده کوچک و گردویی شکل می باشد و غده ای است که مجرای ادرار فوقانی را در مردان احاطه کرده و مایعی را تولید می کند که بخشی از مایع منی را تشکیل می دهد. غده پروستات از چندین نوع سلول تشکیل شده است ، اما تقریباً همه سرطان های پروستات در سلول هایی که مایع پروستات (سلولهای غده) تولید می کنند شروع می شود. به این سرطان ها آدنوکارسینوما گفته می شود.

سرطان پروستات شایع ترین سرطان در مردان پس از سرطان پوست است. حدودا از هر 9 مرد، 1 نفر در طول عمر خود به سرطان پروستات مبتلا می شود. طبق آمار انجمن سرطان آمریکا (ACS) ، هر سال حدود 160،000 مورد جدید سرطان پروستات در ایالات متحده تشخیص داده می شود و 29000 نیز بر اثر آن می میرند.

اگرچه برخی از سرطان های پروستات به سرعت رشد می کنند و گسترش می یابند ، در حقیقت بیشتر سرطان های پروستات رشد آهسته ای دارند و هرگز مشکلی ایجاد نمی کنند. داده ها نشان داده است كه بسیاری از مردان سالخورده و حتی برخی از مردان جوان كه به دلایل دیگر می میرند نیز مبتلا به سرطان پروستات بوده اند اما تحت تأثیر آن قرار نگرفته اند. بسیاری از این مردان هرگز نمی دانستند که این مشکل را داشته اند.

ریسک فاکتور های ابتلا به سرطان پروستات

خطر ابتلا به سرطان پروستات از نظر قومیت متفاوت است ، در حالیکه بیشترین خطر در نژاد آفریقای آمریکایی وجود دارد. همچنین خطر ابتلا به این بیماری در مردان با سابقه خانوادگی در این بیماری افزایش یافته و به طور کلی با افزایش سن مردان، احتمال ابتلا به این بیماری در آن ها افزایش می یابد. حدود 60٪ از کل سرطان های پروستات در مردان بالای 65 سال تشخیص داده می شود.

اطلاعات بیشتری در مورد اجزای ژنتیکی خطر ابتلا به سرطان پروستات در دست است. به عنوان مثال ، مردان با جهش های خاص (انواع ایجاد کننده بیماری) در ژن های BRCA1 و BRCA2 خطر افزایش طول عمر سرطان پروستات را دارند. با این حال ، این جهش ها احتمالاً فقط درصد کمی از سرطان های پروستات را تشکیل می دهند و بیشتر مردان برای جهش های BRCA آزمایش نمی شوند. برای افرادی که آزمایش شده اند ، وجود چنین گونه هایی ممکن است در تصمیم گیری در مورد گزینه های غربالگری و معالجه تأثیر بگذارد.

علائم و نشانه ها

سرطانی که در پروستات ایجاد می شود ممکن است سال ها به صورت موضعی باقی بماند (کاملاً درون پروستات) و باعث علائم قابل توجهی در فرد نشود. اکثر موارد سرطان پروستات رشد آهسته ای دارند و علائم فقط زمانی ظاهر می شوند که توده تومور به اندازه کافی بزرگ شود تا مجرای ادرار منقبض شود. این امر می تواند علائمی مانند:

• تکرر ادرار به خصوص در شب
• جریان ادرار ضعیف یا قطع شده
• درد یا سوزش هنگام ادرار یا انزال
• چرک یا خون در ادرار یا مایع منی
• ناراحتی در قسمت تحتانی کمر ، لگن یا قسمت فوقانی ران ها

با این وجود بسیاری از این علائم ممکن است به دلیل شرایط و بیماری های دیگر، مانند هایپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) ، عفونت ادراری (UTI) ، التهاب حاد پروستات یا یک بیماری مقاربتی ایجاد شود.

BPH بزرگ شدن غیر سرطانی پروستات است که با افزایش سن در مردان بسیار شایع است. طبق اعلام انجمن ارولوژی آمریکا ، این میزان تا 80 سالگی می تواند تا 90 درصد مردان را تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری باعث ایجاد سرطان پروستات نمی شود ، اما ممکن است هر دو با هم پیدا شوند. از طریق آزمایش ، پزشکان مراقبت های بهداشتی باید تشخیص دهند که آیا علائم موجود فرد به دلیل سرطان پروستات ، BPH یا بیماری غیر مرتبط با سرطان است. این کار ممکن است شامل آزمایشات آزمایشگاهی (مانند PSA) و آزمایش دیجیتال رکتال (DRE) باشد و بسته به نتایج آن ، بیوپسی پروستات انجام شود.

غربالگری سرطان پروستات در مردان

مردانی که هیچ علامتی ندارند باید به همراه پزشکان مراقبت های بهداشتی تصمیم بگیرند که آیا غربالگری سرطان پروستات را انجام دهند یا خیر. بسیاری از سازمان های بهداشتی توصیه می کنند که مردان قبل از تصمیم گیری آگاهانه در مورد غربالگری ، در مورد مزایا و مضرات غربالگری سرطان پروستات با پزشک مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنند.

در صورت انتخاب غربالگری ، آزمایش های زیر ممکن است توصیه شود:

– آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) : آزمایش خون که میزان PSA در خون را اندازه می گیرد

– تست دیجیتال رکتال (DRE): بخشی از معاینه فیزیکی که پزشک متخصص برای معاینه دستی غده پروستات انجام می دهد. برای انجام DRE ، پزشک متخصص یک انگشت دستکش دار و روان شده را به داخل مقعد وارد می کند و غده پروستات را برای تشخیص ناهنجاری ها احساس می کند.

یکی از مهمترین فاکتورهایی که باید در تصمیم گیری در مورد غربالگری بررسی کنید ، خطر شخصی شما در بروز سرطان پروستات است:

خطر متوسط : شامل مردان سالم و بدون فاکتور خطر شناخته شده است

خطر بیشتر: مردان یا مردهای آمریکایی آفریقایی تبار که پدر یا برادرانی دارند که قبل از 65 سالگی این بیماری در آن ها تشخیص داده شده است. مردان با انواع ژنتیکی ایجاد کننده بیماری (مثلاً جهش BRCA2)

ریسک بالا: شامل مردان با بیش از یک فامیل است که در سنین جوانی تحت تأثیر قرار گرفته اند

فاکتورهای بسیار دیگری نیز باید مورد توجه قرار گیرد ، از جمله مزایا و مضرات بالقوه غربالگری. باید بدانید که:

نتایج حاصل از آزمایشات طولانی مدت در مورد اینکه آیا آزمایش PSA میزان بقای این سرطان را بهبود می بخشد بی نتیجه بوده است. آزمایش غربالگری برای PSA همه موارد را تشخیص نمی دهد.

یک مزیت بالقوه غربالگری PSA ، تشخیص زود هنگام سرطان قابل درمان است (که به طور بالقوه می تواند خطر مرگ سرطانی را برای برخی از مردان کاهش دهد). همچنین غربالگری ممکن است هرگونه سرطان پروستات را برای مردانی که از وضعیت سرطان خود نسبت به مضرات غربالگری PSA آگاهی دارند ، تشخیص دهد.

اگر سطح PSA شما بالا رفته است ، باید بدانید که:

در حالی که بالا رفتن سطح PSA با سرطان همراه است ، افزایش PSA ممکن است به دلیل شرایط دیگر مانند هایپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) و التهاب پروستات نیز ایجاد شود. نتیجه آزمایش مثبت کاذب می تواند منجر به استرس و آزمایش های غیر ضروری از جمله بیوپسی پروستات شود.

از آنجا که PSA به دلایل مختلفی می تواند به طور موقت بالا رود ، تکرار آزمایش PSA ممکن است چند هفته پس از نتیجه ای که در ابتدا بالا بوده است، انجام شود تا مشخص شود که آیا هنوز هم بالا رفته است یا خیر و برای جلوگیری از تشخیص سرطان وقتی ممکن است هرگز آسیبی به آن نرسد (تشخیص بیش از حد تشخیص) استفاده شود. اگر آزمایش تکرار افزایش یابد ، پزشک مراقبت های بهداشتی شما ممکن است توصیه کند که یک سری PSA ها را به مرور زمان انجام دهید تا مشخص شود سطح پایین می رود ، بالا می ماند یا همچنان افزایش می یابد. شما می توانید به جای انجام بیوپسی ، این روش را به نام “انتظار مراقب” انتخاب کنید.

اگر PSA یا سری PSA های بالا دارید ، تصمیم گیری در مورد انجام بیوپسی باید گرفته شود. بیوپسی پروستات خطر کمی از عوارضی مانند درد ، عفونت و خونریزی دارد.

اگر سرطان پروستات تشخیص داده شد ، این موارد را در نظر بگیرید:

فن آوری فعلی نمی تواند یک سرطان با رشد سریع را از یک سرطان با رشد کند را از هم تشخیص دهد. بیشتر سرطان های پروستات رشد آهسته ای دارند و ممکن است هیچ گاه بر سلامت یا امید به زندگی یک فرد تأثیر معنا داری نداشته باشند.

در صورت رشد آهسته سرطان ، درمان این سرطان ممکن است از سرطان بدتر باشد زیرا می توانند عوارض جانبی مانند اختلال نعوظ و بی اختیاری ایجاد کنند.

برخی از مردان ممکن است سعی کنند با انتخاب نکردن سریع درمان ، از انتخاب مضرات خودداری کنند ، اما برای “نظارت دقیق” یا “نظارت فعال” که شامل آزمایش PSA است که شامل آزمایشات PSA است که تقریباً در هر شش ماه با امتحانات دیجیتال رکتال و بیوپسی پروستات (سالانه) انجام می شود.

با این حال ، برخی از سرطان های پروستات به طور تهاجمی در ناحیه لگن و سپس در بدن گسترش می یابند. و برخی از سرطان ها با رشد آهسته در نهایت به اندازه کافی بزرگ و علامتد ار می شوند که نیاز به مداخله پزشکی دارند. چالش تشخیص سرطان پروستات ، ارزیابی میزان رشد و شیوع آن است ، و شما و پزشک متخصص تصمیم می گیرید که آیا درمان باید انجام شود و اگر چنین است ، چه موقع انجام شود.

توصیه ها: اگر غربالگری را انتخاب می کنید ، تفاوت هایی در توصیه ها در مورد زمان شروع غربالگری و اینکه چند بار باید انجام شود وجود دارد. برای جزئیات بیشتر ، به مقاله آزمایش چکاپ و تست PSA مراجعه فرمایید.

آزمایش های مورد استفاده برای تشخیص سرطان پروستات

برخی از آزمایش ها ممکن است برای تشخیص سرطان پروستات ، رد کردن سایر بیماری ها و شرایطی که ممکن است باعث ایجاد یا بدتر شدن علائم فرد شود ، نظارت بر اثربخشی درمان سرطان و نظارت بر عود بیماری انجام شود.

این آزمایش ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

– آزمایش PSA (آنتی ژن کل اختصاصی پروستات): برای تشخیص و نظارت بر این سرطان. در ارزیابی نتایج آزمایش ، پزشک متخصص باید هم سطح PSA خون و هم میزان پروستات مرد را در نظر بگیرد.

– PSA آزاد- PSA به دو شکل اصلی در خون وجود دارد: کمپلکس (cPSA ،متصل به پروتئین های دیگر) و آزاد (fPSA ، محدود نیست). آزمایش PSA آزاد ممکن است برای تعیین اینکه آیا بیوپسی باید انجام شود وقتی که PSA کل فقط کمی بالا رفته است، مورد استفاده قرار گیرد. مردان مبتلا به BPH تمایل به داشتن PSA آزاد بیشتری دارند و مردان مبتلا به سرطان پروستات تمایل به مقادیر کمتر PSA آزاد دارند. درصد نسبتاً کمی PSA آزاد (٪ fPSA) احتمال وجود سرطان را افزایش می دهد ، حتی اگر PSA کل به طور قابل توجهی بالا نرود.

مشابه PSA آزاد، برخی از آزمایشات دیگر برای کمک به برخی از مردان و پزشکان در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا در صورت افزایش PSA باید بیوپسی انجام شود یا خیر، درخواست داده می شود. بیوپسی هایی که به عنوان پیگیری نتایج PSA مثبت استفاده می شوند می توانند باعث ناراحتی ، اضطراب و حتی گاهی عوارض شوند. این آزمایشات پاسخ قطعی در مورد اینکه آیا فرد مبتلا به این سرطان است یا خیر ، ارائه نمی دهد. در عوض ، آنها برای پیش بینی اینکه بیوپسی در کمک به ایجاد تشخیص مفید باشد ، کمک می کنند.

تشخیص و مرحله بندی

استاندارد طلایی برای تشخیص سرطان پروستات ، بیوپسی پروستات ، جمع آوری نمونه های کوچک از بافت پروستات و شناسایی سلول های غیر طبیعی در زیر میکروسکوپ است. در صورت یافتن سرطان ، پزشک متخصص از نمونه و آزمایش های تصویربرداری مانند اسکن MRI یا سی تی اسکن برای تعیین مرحله سرطان (میزان گسترش آن در بدن) و درجه (از چه میزان غیر طبیعی ظاهر می شوند) استفاده می کنند. به سرطان امتیاز داده می شود ، که اغلب به آن نمره گلیسون یا درجه گلیسون گفته می شود. هرچه این نمره بیشتر باشد ، سلول های توموری غیر طبیعی تر می شوند و احتمال ابتلا به سرطان تهاجمی است و به سرعت رشد و گسترش می یابد.

بعضی اوقات ممکن است آزمایشات دیگری انجام شود تا شرایط دیگر که باعث علائم مشابه می شوند را رد کنید. این تست ها عبارتند از:

• آزمایش ادرار – برای غربالگری اختلالات کلیوی و عفونت ادراری (UTI)
• آزمایش کشت ادرار – برای کمک به تشخیص عفونت ادراری (جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد آزمایش ادرار می توانید به مقاله آزمایش ادرار چیست مراجعه فرمایید.)
• نیتروژن اوره خون (BUN) و کراتینین – آزمایش خون برای ارزیابی عملکرد کلیه (جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد آزمایش BUN و اوره می توانید به مقاله آزمایش اوره و آزمایش کراتینین خون مراجعه فرمایید)
• سونوگرافی – سونوگرافی ترشحی (TRUS) ممکن است برای اندازه گیری اندازه پروستات و کمک به راهنمایی قرار دادن سوزن در طی بیوپسی پروستات استفاده شود.
• CT اسکن (توموگرافی کامپیوتری) – برای ارزیابی میزان سرطان
• MRI (تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی) – برای کمک به ارزیابی میزان سرطان
• اسكتوريگرافي استخوان راديونوكليد – گاهي براي تشخيص سرطاني كه به استخوان گسترش مي يابد استفاده مي شود
• PET اسکن (توموگرافی انتشار پوزیترونیک) – گاهی اوقات برای کمک به تعیین مرحله سرطان متاستاتیک (سرطانی که در پروستات گسترش یافته است) استفاده می شود
• سونوگرافی Color Doppler – جریان خون درون پروستات را اندازه گیری می کند و با شناسایی قسمت مناسب غده جهت نمونه برداری دقیق تر به بیوپسی کمک می کند.

اگر شما نیز تمایل دارید آزمایش های مرتبط با سرطان پروستات را در منزل خود و بدون مراجعه حضوری و در معرض آلودگی قرار گرفتن انجام دهید، می توانید به سایت آنی آزما مراجعه کرده و پس از پر کردن فرم پذیرش، نسبت به انجام آزمایش در منزل با رعایت کلیه پروتکل های بهداشتی اقدام خواهد شد.