آمنیوسنتز در تشخیص چه مواردی نقش دارد؟

آمنیوسنتز در تشخیص چه مواردی نقش دارد؟

ثبت آزمایش

  • YYYY slash MM slash DD

آمنیوسنتز روشی است که در آن مایع آمنیوتیک برای آزمایش یا درمان از رحم خارج می شود. مایع آمنیوتیک مایعی است که در دوران بارداری کودک را احاطه کرده و از آن محافظت می کند. این مایع حاوی سلول های جنینی و پروتئین های مختلف است. اگرچه آمنیوسنتز می تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد سلامت کودک شما ارائه دهد، اما مهم است که خطرات آمنیوسنتز را درک کنید – و برای نتایج آماده باشید.

نمونه گیری در منزل

آمنیوسنتز در تشخیص چه مواردی نقش دارد؟

آمنیوسنتز را می توان به دلایل مختلفی انجام داد:

آزمایش ژنتیک: آمنیوسنتز ژنتیکی شامل نمونه برداری از مایع آمنیوتیک و آزمایش آن برای شرایط خاص مانند سندرم داون است.

آزمایش ریه جنین: آزمایش بلوغ ریه جنین شامل نمونه برداری از مایع آمنیوتیک و آزمایش آن برای تعیین اینکه آیا ریه های نوزاد به اندازه کافی برای تولد بالغ هستند یا خیر.

تشخیص عفونت جنین: گاهی اوقات، آمنیوسنتز برای ارزیابی عفونت یا سایر بیماری های نوزاد استفاده می شود. این روش همچنین می‌تواند برای ارزیابی شدت کم‌خونی در نوزادانی که حساسیت Rh دارند انجام شود – یک وضعیت غیر معمول که در آن سیستم ایمنی مادر آنتی‌بادی‌هایی را علیه پروتئین خاصی روی سطح سلول‌های خونی نوزاد تولید می‌کند.

درمان: اگر در دوران بارداری بیش از حد مایع آمنیوتیک جمع آوری کنید (پلی هیدرآمنیوس)، آمنیوسنتز ممکن است برای تخلیه مایع آمنیوتیک اضافی از رحم شما انجام شود.

آزمایش پدری آمنیوسنتز: می تواند DNA را از جنین جمع آوری کند که سپس می تواند با DNA پدر احتمالی مقایسه شود.

آمنیوسنتز ژنتیکی

آمنیوسنتز ژنتیکی می تواند اطلاعاتی در مورد ساختار ژنتیکی کودک شما ارائه دهد. به طور کلی، آمنیوسنتز ژنتیکی زمانی ارائه می شود که نتایج آزمایش ممکن است تأثیر قابل توجهی بر مدیریت بارداری یا تمایل شما به ادامه بارداری داشته باشد. آمنیوسنتز ژنتیکی معمولا بین هفته های 15 تا 20 بارداری انجام می شود. آمنیوسنتز انجام شده قبل از هفته 15 بارداری با نرخ بالاتری از عوارض همراه است.

آمنیوسنتز ژنتیکی

شما ممکن است آمنیوسنتز ژنتیکی را در نظر بگیرید اگر:

شما نتایج مثبتی از آزمایش غربالگری قبل از تولد داشتید. اگر نتایج یک آزمایش غربالگری – مانند غربالگری سه ماهه اول بارداری یا غربالگری DNA بدون سلول قبل از تولد – مثبت یا نگران کننده باشد، ممکن است برای تایید یا رد تشخیص، آمنیوسنتز را انتخاب کنید.

شما در بارداری قبلی یک بیماری کروموزومی یا نقص لوله عصبی داشته اید. اگر حاملگی قبلی تحت تأثیر شرایطی مانند سندرم داون یا نقص لوله عصبی – یک بیماری جدی که بر مغز یا نخاع کودک تأثیر می گذارد – ممکن است ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما آمنیوسنتز را برای تأیید یا رد این اختلالات پیشنهاد کند.

شما 35 سال یا بیشتر دارید. نوزادانی که از زنان 35 سال و بالاتر متولد می شوند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های کروموزومی مانند سندرم داون هستند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است آمنیوسنتز را برای رد این شرایط پیشنهاد کند.

شما سابقه خانوادگی یک بیماری ژنتیکی خاص دارید یا شما یا همسرتان ناقل یک بیماری ژنتیکی شناخته شده هستید. علاوه بر شناسایی سندرم داون و نقص لوله عصبی اسپینا بیفیدا، آمنیوسنتز می‌تواند برای تشخیص بسیاری از بیماری‌های ژنتیکی دیگر مانند فیبروز کیستیک استفاده شود.

شما یافته های سونوگرافی غیر طبیعی دارید. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است آمنیوسنتز را برای تشخیص یا رد شرایط ژنتیکی مرتبط با یافته های غیرطبیعی سونوگرافی توصیه کند.

آمنیوسنتز ریه جنین

آمنیوسنتز ریه جنین می تواند تعیین کند که آیا ریه های نوزاد برای تولد آماده هستند یا خیر. این نوع آمنیوسنتز تنها در صورتی انجام می شود که زایمان زودهنگام – چه از طریق القاء یا سزارین – برای جلوگیری از عوارض بارداری برای مادر در شرایط غیر اورژانسی در نظر گرفته شود. معمولا بین هفته های 32 تا 39 بارداری انجام می شود. در اوایل هفته 32، بعید است که ریه های نوزاد به طور کامل رشد کنند.

با این حال، آمنیوسنتز برای همه مناسب نیست. اگر عفونتی مانند HIV/AIDS، هپاتیت B یا هپاتیت C داشته باشید، ممکن است ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما از انجام آمنیوسنتز جلوگیری کند. این عفونت ها می توانند در طول آمنیوسنتز به کودک شما منتقل شوند.

آمنیوسنتز در مقایسه با نمونه برداری از پرزهای کوریونی

آمنیوسنتز و نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS) هر دو روشی برای تشخیص ناهنجاری های خاص جنین در دوران بارداری هستند، اما چندین تفاوت قابل توجه بین این آزمایش ها وجود دارد.

نمونه برداری از پرزهای کوریونی معمولاً در هفته 10 تا 12 بارداری انجام می شود، در حالی که آمنیوسنتز معمولاً پس از 15 هفته انجام می شود. آمنیوسنتز از مایع آمنیوتیک به عنوان نمونه برای آزمایش استفاده می کند، در حالی که CVS از نمونه ای از بافت گرفته شده از جفت استفاده می کند. یکی از مزایای CVS این است که می تواند برخی از ناهنجاری های ژنتیکی و کروموزومی را در اوایل بارداری شناسایی کند.

با این حال، برخلاف آمنیوسنتز، CVS AFP، AChE یا سایر موادی را که می‌توانند نقایص نخاع یا مغز را تشخیص دهند، اندازه‌گیری نمی‌کند. هر دو روش با یک سوزن با هدایت اولتراسوند انجام می شود. در آمنیوسنتز، سوزن به طور کلی از طریق دیواره شکم وارد می شود. در نمونه برداری از پرزهای کوریونی، سوزن را می توان از طریق دیواره شکم یا دهانه رحم وارد کرد.

خطرات آمنیوسنتز

آمنیوسنتز چگونه انجام می شود؟

آمنیوسنتز خطرات مختلفی دارد، از جمله:

نشت مایع آمنیوتیک به ندرت، مایع آمنیوتیک پس از آمنیوسنتز از طریق واژن نشت می کند. با این حال، در بیشتر موارد مقدار مایع از دست رفته اندک است و در عرض یک هفته متوقف می شود و احتمالاً بارداری به طور طبیعی ادامه می یابد.

سقط جنین. آمنیوسنتز سه ماهه دوم با خطر خفیف سقط جنین – حدود 0.1 تا 0.3 درصد – همراه است. تحقیقات نشان می دهد که خطر سقط جنین در آمنیوسنتز قبل از هفته 15 بارداری بیشتر است.

آسیب سوزن. در طول آمنیوسنتز، کودک ممکن است دست یا پای خود را در مسیر سوزن حرکت دهد. با این حال، آسیب های شدید سوزن نادر است.

حساسیت Rh به ندرت، آمنیوسنتز ممکن است باعث شود سلول های خونی نوزاد وارد جریان خون مادر شود. اگر خون Rh منفی دارید و آنتی بادی برای خون Rh مثبت ایجاد نکرده اید، پس از آمنیوسنتز یک محصول خونی به نام گلوبولین ایمنی Rh به شما تزریق می شود. این کار از تولید آنتی بادی های Rh در بدن شما جلوگیری می کند که می توانند از جفت عبور کرده و به گلبول های قرمز خون کودک شما آسیب برسانند. آزمایش خون می تواند تشخیص دهد که آیا شما شروع به تولید آنتی بادی کرده اید یا خیر.

عفونت. به ندرت، آمنیوسنتز ممکن است باعث عفونت رحم شود.

انتقال عفونت اگر عفونتی مانند هپاتیت C، توکسوپلاسموز یا HIV/AIDS دارید، ممکن است عفونت در طول آمنیوسنتز به کودک شما منتقل شود.

به یاد داشته باشید، آمنیوسنتز ژنتیکی معمولاً زمانی ارائه می شود که نتایج آزمایش ممکن است تأثیر قابل توجهی بر مدیریت بارداری داشته باشد. در نهایت، تصمیم برای انجام آمنیوسنتز ژنتیکی به عهده شماست. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا مشاور ژنتیک شما می تواند به شما کمک کند تا همه عوامل را در تصمیم گیری وزن کنید.

آمنیوسنتز چگونه انجام می شود؟

اگر قبل از هفته 20 بارداری آمنیوسنتز انجام می دهید، پر بودن مثانه در طول عمل برای حمایت از رحم ممکن است مفید باشد. قبل از قرار ملاقات، مقدار زیادی مایعات بنوشید. پس از هفته 20 بارداری، مثانه شما باید در طول آمنیوسنتز خالی باشد تا احتمال سوراخ شدن آن به حداقل برسد.

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما این روش را توضیح می‌دهد و از شما می‌خواهد قبل از شروع عمل، یک فرم رضایت نامه را امضا کنید. از کسی بخواهید که برای حمایت عاطفی شما را در قرار ملاقات همراهی کند یا بعد از آن شما را به خانه برساند. آمنیوسنتز معمولاً در یک مرکز زایمان سرپایی انجام می شود.

در طول برداشت تست

ابتدا، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما از سونوگرافی برای تعیین محل دقیق جنین در رحم شما استفاده می کند. روی میز معاینه به پشت دراز می کشید و شکم خود را آشکار می کنید. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما یک ژل را روی شکم شما اعمال می کند و سپس از یک دستگاه کوچک به نام مبدل اولتراسوند استفاده می کند تا موقعیت کودک شما را روی مانیتور نشان دهد.

آمنیوسنتز چگونه انجام می شود؟

مرحله بعد

در مرحله بعد، پزشک شکم شما را با یک ماده ضد عفونی کننده تمیز می کند. به طور کلی، بیهوشی استفاده نمی شود. اکثر زنان تنها ناراحتی خفیفی را در طول عمل گزارش می کنند.

با هدایت سونوگرافی، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما یک سوزن نازک و توخالی را از طریق دیواره شکم و داخل رحم وارد می کند. مقدار کمی از مایع آمنیوتیک به داخل یک سرنگ خارج می شود و سوزن خارج می شود. مقدار مشخصی از مایع آمنیوتیک برداشته شده به تعداد هفته های پیشرفت بارداری بستگی دارد.

در حالی که سوزن وارد می شود و مایع آمنیوتیک خارج می شود، باید بی حرکت دراز بکشید. ممکن است وقتی سوزن وارد پوستتان می شود احساس سوزش کنید و وقتی سوزن وارد رحم می شود احساس گرفتگی کنید.

بعد از عمل

پس از آمنیوسنتز، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما به استفاده از سونوگرافی برای نظارت بر ضربان قلب کودک ادامه می دهد. ممکن است بعد از آمنیوسنتز دچار گرفتگی یا ناراحتی خفیف لگن شوید. بعد از انجام این عمل می توانید سطح فعالیت عادی خود را از سر بگیرید. با این حال، ممکن است از ورزش شدید و فعالیت جنسی برای یک یا دو روز اجتناب کنید.

در همین حال، نمونه مایع آمنیوتیک در آزمایشگاه آنالیز می شود. برخی از نتایج ممکن است ظرف چند روز در دسترس باشند. نتایج دیگر ممکن است تا چهار هفته طول بکشد.

اگر موارد زیر را دارید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید:

  • از دست دادن یا خونریزی واژینال یا از دست دادن مایع آمنیوتیک از طریق واژن
  • گرفتگی شدید رحم که بیشتر طول می کشد از چند ساعت
  • تب
  • قرمزی و التهاب در جایی که سوزن وارد شده است
  • فعالیت غیرمعمول جنین یا عدم تحرک جنین

نتایج آمنیوسنتز

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا مشاور ژنتیک به شما در درک نتایج آمنیوسنتز کمک می کند. برای آمنیوسنتز ژنتیکی، نتایج آزمایش می تواند به طور قابل اعتمادی شرایط ژنتیکی مختلف مانند سندرم داون را رد یا تشخیص دهد. با این حال، آمنیوسنتز نمی تواند تمام شرایط ژنتیکی و نقایص مادرزادی را شناسایی کند.

اگر آمنیوسنتز نشان دهد که کودک شما یک بیماری کروموزومی یا ژنتیکی دارد که قابل درمان نیست، ممکن است با تصمیمات سختی روبرو شوید – مانند اینکه آیا بارداری را ادامه دهید یا خیر.

از تیم مراقبت های بهداشتی خود و عزیزان خود کمک بگیرید. برای آمنیوسنتز بلوغ ریه جنین، نتایج آزمایش می تواند به طور قابل اعتمادی بلوغ ریه نوزاد را نشان دهد. اگر نیاز دارید نوزاد را زود به دنیا بیاورید، این اطلاعات می تواند اطمینان خاطر را به شما بدهد که کودک شما برای تولد آماده است.

نمونه گیری در منزل

گزارش و تفسیر آزمایش آمنیوسنتز می تواند به دلیل انجام آزمایش بستگی داشته باشد

دکتری که آزمایش را تجویز کرده است در بهترین موقعیت برای توضیح نتایج است. برای تجزیه و تحلیل کروموزوم قبل از تولد، نتایج معمولا به عنوان “طبیعی” یا “غیر طبیعی” گزارش می شود (با ناهنجاری خاص تعریف شده است). برای اختلالات ژنتیکی خاص، نتایج آزمایش ممکن است به صورت طبیعی/منفی یا غیر طبیعی/مثبت گزارش شود.

درخواست آزمایشات بیشتر

در برخی موارد، ممکن است برای روشن شدن بیشتر نتایج، آزمایشات بیشتری درخواست شود. یادآوری این نکته مهم است که در حالی که آمنیوسنتز می تواند انواع ناهنجاری های کروموزومی جنین و اختلالات ژنتیکی خاص را در صورت وجود سابقه خانوادگی یا افزایش خطر شناخته شده تشخیص دهد، اما همه انواع تغییرات ژنتیکی یا نقایص مادرزادی را به طور جامع بررسی نمی کند.

برای آزمایش انجام شده بر روی خود مایع آمنیوتیک، مانند AFP، AcHE، یا آنتی بادی های ویروسی برای بررسی عفونت، این نتایج معمولاً به صورت مثبت (ناهنجاری پیدا شد) یا منفی (هیچ ناهنجاری یافت نشد) گزارش می شوند.

از آنجایی که می‌تواند انواع مختلفی از آزمایش‌های آمنیوسنتز وجود داشته باشد، مهم است که نتایج آزمایش را با یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی آموزش‌دیده مانند OB-GYN، پریناتولوژیست یا مشاور ژنتیک قبل از تولد بررسی کنید، که می‌تواند در مورد چرایی انجام آزمایش و اهمیت آن صحبت کند.

درخواست آزمایش

  • YYYY slash MM slash DD

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

باز کردن پیام
خدمات نمونه گیری در محل آنی آزما
سلام
به خدمات نمونه گیری در محل آنی آزما خوش آمدید!
برای ارتباط با اپراتور پیام خود را ارسال نمائید.